„Ból zadawany tym, których kochamy, jest jak bumerang – wraca i wbija się w nasze serce.”

„Miłość, żeby była prawdziwa, musi zadawać ból… Pamiętajcie, że mamy kochać biednych aż do bólu.”

„Nie wolno się gniewać: gniew, jak bumerang, wraca do tego, co go cisnął.”

„Wbrew rozpowszechnionym przekonaniom, sprawiedliwość bardzo często jest z tego świata: bumerang, którym atakowaliśmy, wraca do nas i rani nas w najmniej spodziewanym momencie.”

„Największy jest ból, gdy rany zadają najbliżsi.”

„Pies zadaje ból tylko wtedy, gdy umiera.”

„Ze wszystkich zwierząt człowiek jest jedynym przejawiającym okrucieństwo. Jedynym, który zadaje ból dla samej przyjemności jego zadawania.”

„Wraca się jedynie do tych, których się kocha. Nie wraca się tam, gdzie jest się tylko kochanym. Wraca się wyłącznie do tych, których się kocha. Albo nie wraca się nigdzie i do nikogo. Po prostu jedzie się dalej.”

„Mam ja sztukę wyniosłą: Z okrucieństwem ból zadaję tym, którzy mnie ranią.”

„Boże, gdybym tak jaskółką
Wzbił się do przestworu
I po nocy dotarł ciemnej
Do mej Pani dworu!
Piękna Pani, twój kochany
Z miłości marnieje,
Jeszcze chwila, a w nim serce
Do reszty omdleje.
Pani ukochana,
Padam na kolana!
Śliczne ciało, twarz rumiana
Srogi ból zadaje.”