„Mówią o niej: chodząca cnota. A jak mówić, gdy zmienia pozycję?”

„Może kiedy aktor jest na rynku i dostaje nagrodę, to tylko potwierdza jego pozycję, ale niewiele zmienia. Ja nie istniałam, a teraz dostałam wiele propozycji.”

„Jak to mówił Bardini, aktor najszczęśliwszy jest w momencie zmiany. Kiedy zmienia jeden teatr na drugi. A potem się zaczynają kłopoty.”

„Co się tam dzieje (…) co ten Cankow, mówcie mi o tym, czego on chce? Aha, rządy silnej ręki, dyktatura jednego stronnictwa. To ciekawe, jak to się zmienia wszystko; demokraci, mówicie, i rządy silnej ręki. Wieszają, mówicie, mordują, to ciekawe, może tak i trzeba?”

„(…) reżyser tak właśnie pracuje, że przychodzi i mówi „pan to ma zrobić tak i tak”. Czasem się z nim dyskutuje, a czasem nie. Jeśli jest trafione od razu, ale ja mówię w tym sensie, że on bardzo często zmienia, wpada w taki trans zmian i trzeba go powstrzymywać, bo zaczyna skreślać rzeczy dobre a w ich miejsce wkłada rzeczy zaimprowizowane. Ale tak już jest z nim. Zawsze tak było.”

„To zachwycające, kiedy mówi się o nas, a nie mówi się do nas.”

„Wszyscy mi mówią: jesteś dyktatorem. Ale moja pozycja i kraj nie pozwoli mi na to. Będę mógł co najwyżej być autokratą rządzącym w charakterystyczny sposób.”

„Cnota wiarę, a wiara dobrą cnotę rodzi.”

„Jestem człowiekiem, który jeśli mówi tak, to jest tak, jeśli mówi nie, to jest nie, a jeśli nie mówię nic, to albo nie mogę, albo nie chcę powiedzieć prawdy.”

„Może człowiek staje się szaleńcem, kiedy próbuje odgrywać rolę boga. Mówi się, że pokora jest cnotą chrześcijańską, teraz rozumiem dlaczego. Pokora pozwala zachować rozum i człowieczeństwo.”