„Nie będzie przebaczenia,
litość jest bezsilna:
wszystkie matki wietnamskie
dobrze wiedzą,
że jedna koszula
wystarczy na całun.
Amerykanie, Amerykanie!
powiadam wam:
na usprawiedliwienie
trzeba będzie czegoś więcej niż łez,
a wyście przebrali miarę wszystkiego,
nawet nieszczęścia.”

„Co wy się burzycie, przecież w końcu robotnik szynki nie je, tak że was to nie dotyczy. Ja wam powiem, że ja jako robotnik miałem przed wojną 2 koszule, a wy na pewno macie teraz po 5–6 koszul co najmniej, więc jest postęp, czy nie ma postępu?”

„Tak, jestem bolszewiczką. Ale wy, które tu stoicie, jesteście morderczyniami! Żadne zwierzę nie dałoby swojego młodego, jak wy je oddajecie: bez sensu, bez rozumu, w obronie złej sprawy. Trzeba wam wyrwać łono. Niech wyschnie, a wy stańcie się niepłodne, wszystkie, jak tu stoicie. Niechaj wasi synowie nie powrócą! Do takich matek? Niechaj ich zastrzelą w złej sprawie, bo strzelali w złej sprawie. A wy jesteście morderczyniami.”

„Jedna łza matki zmazuje wszystkie twoje skargi.”

„Matematyka jest miarą wszystkiego.”

„Człowiek jest miarą wszystkiego: tego, co jest, że jest, i tego co nie jest, że nie jest.”

„To do wszystkich, co okradają swoje matki.
Przypomnij sobie, kto kupował ci zabawki.
Kto cię karmił, kto ci życie dał?
Nie wierzycie nam, ze obróci się to przeciw wam?”

„W wolności, jak we wszystkim, zachowajmy miarę.”

„Jest miara we wszystkim, są w końcu pewne granice.”

„Jeśli Matka Boża jest od wygrywania wyborów, to równie dobrze można jej powierzyć zawody sportowe i wszystkie konflikty światowe.”