„Prywatyzacja postępowała w atmosferze sztucznego pompowania strachu, mówiono o groźbie głodu, wojny domowej… Gajdar cały czas powtarzał: mój program nie ma alternatywy, innego wyboru nie ma, inaczej nastąpi głód i koszmar wojny domowej. Z Niemiec do Moskwy przychodziły tysiące przesyłek z artykułami spożywczymi, których adresatem było „głodujące rosyjskie dziecko”. A przecież głód wtedy nie groził. To był mit. Ale skuteczny politycznie. Architekci prywatyzacji zarządzali naszymi lękami.(…) Realny głód i wojna dotknęły miliony rodzin później, po 1993, 1994 roku, częściowo w rezultacie reform.”

Tematy

głód , wojna , dzieci , strach , czas , zarządzanie , dziecko , artykuł , wybór , atmosfera , program , inny , cały , dotknąć , powtarzać , milion , mit , nasi , lęk , rezultat , adresat , mówić , koszmar , alternatywa , postępowanie , architekt , przesyłka , prywatyzacja , groźba