„Jednak proszę spróbować mnie zrozumieć: w garniturze czułbym się jak pajac… Przy okazji wyborów prezydenckich na siłę wduszono mnie w garnitur i krawat… Garnitury z tego okresu dawno już porozdawałem.”

„To ma być garnitur? (…) Z komunii panu został?”

„Foki noszą garnitur na wysoki połysk.”

„(…) na co dzień nie chodzę w garniturze pod krawatem i nie jeżdżę mercedesem… To chyba najbardziej ludzi zaskakuje. Słyszę: „To pan? Taki zarośnięty?”. Wtedy tłumaczę, że tak właśnie działa magia ekranu.”

„Politycy chodzą w nienagannie skrojonych garniturach, ale to jak je skroili jest naganne.”

„(…) tak mnie ukształtowali rodzice i babka. Że trzeba mieć maniery. Że człowiek cywilizowany nosi garnitur, koszulę, krawat. Że myje zęby, ma czyste paznokcie. W PRL-u wypisywali o mnie rzeczy nawet dzisiaj wstydliwe. Dla tych, którzy pisali, nie dla mnie.”

„Lepiej, żebyś był tym jedynym w swetrze pośród garniturów, a nie jedynym w garniturze wśród koszul i swetrów.”

„Dobrze jest być rockową gwiazdą. Wchodzisz do restauracji ubrany jak palant, kiedy powinieneś mieć ze sobą garnitur.”

„Irytują mnie już od dawna te moje role lirycznych i przystojnych, zagubionych, w wykwintnych garniturach. Chętnie zagrałbym obdartego włóczęgę.”

„Jestem zakochana. Może nie wiem, czym jest poważna, dorosła miłość, chodząca w garniturze i z teczką, podpisująca zobowiązania, kredyty zaufania.”