„Pewnego wieczoru wziąłem na kolana Piękno. – I przekonałem się, że jest gorzkie.”

„matka przyszła zapłakana podałem jej rękę
ojciec przyszedł podałem mu drugą rękę
potem teściowa przyszła i wzięła nogę
do kolana potem jeszcze ciotka która wzięła
drugą nogę pod wieczór chórem zaczęli mówić
– mało nam ze siebie dajesz synku
Bóg cię skarzę kalectwem rozważ to dobrze”

„Jaśnie państwa nie ma w domu, wzięli gorzkie żale, poszli na roraty.”

„Straszne, po prostu niesamowite wrażenie robią --lament dzieci, które stoją na ulicach --i proszą o jałmużnę lub skarżą się, że nie mają gdzie przenocować. Na rogu Leszna i Karmelickiej dzieci co wieczora zalewają się gorzkimi łzami. Choć słyszę ten płacz codziennie wieczorem, nie mogę do późnej nocy --tych parę groszy, które daje im co wieczór, nie mogą uspokoić mojego sumienia”

„Piękno może być tak samo trudne do zniesienia jak ból. Można je znosić tylko do pewnej granicy, przeżywać do pewnej głębokości. I potem mdleje się wewnętrznie.”

„Prawda jest słodka i gorzka. Kiedy jest słodka, oszczędza, a kiedy jest gorzka, leczy.”

„Inni mogą ci tylko radzić. Od pewnego momentu musisz sam wziąć odpowiedzialność za swoje życie.”

„Pewnego wieczora poprosiłem, by wymienili trzy najważniejsze istoty w dziejach (…)
– Ty, Jezus Chrystus i święty Mikołaj.”

„Myślę, że w pewnym wieku nasze piękno nosimy już tylko wewnątrz siebie i że uzewnętrznia się ono dopiero wtedy, kiedy je w nas poruszy miłość.”

„Tak, piękno kobiety to piękne piękno, ale nietrwałe.”