„No właśnie… Zawsze byłeś ciekaw, o której straciłam cnotę… Cnotę straciłam o piątej rano… a nie… tak się tylko zaczynała książka… którą z wypiekami na twarzy przeczytałam w wieku piętnastu lat…”

„Cnota, sama w sobie, jest nieciekawa i z góry wiadoma, cnota jest załatwieniem sprawy, to jest śmiercią; grzech jest życiem.”

„Stracił twarz, ale w jakim towarzystwie.”

„Cnota wiarę, a wiara dobrą cnotę rodzi.”

„Zazdrość jest jak cień, który chodzi zawsze za cnotą i bogactwem.”

„Cnota skarb wieczny, cnota klejnot drogi.”

„Tragedią Tupaca jest to, że jego przedwczesna śmierć jest typowa dla zbyt wielu młodych czarnych ludzi w tym kraju… Gdybyśmy stracili Oprę Winfrey w wieku 25 lat, stracilibyśmy względnie nieznaną, lokalną pustelniczkę TV marketu. Gdybyśmy stracili Malcolma X w wieku 25 lat, stracilibyśmy naciągacza zwanego Czerwony Detroit. I gdybym ja opuścił świat w wieku 25 lat, stracilibyśmy bigbandowego trębacza i ambitnego kompozytora – jedynie skrawek mojego ewentualnego życiowego potencjału.”

„Zazwyczaj kultura wzbogaca się dzięki tym książkom, na których wydawcy stracili pieniądze.”

„Cnota jest w sercu, a nie gdzie indziej.”

„Cierpliwość jest cnotą – mruknął Smok sentencjonalnie – a cnota powinna być nagrodzona. Tak przynajmniej jest w każdym uczciwym westernie.”