„Dramat żyje tylko wówczas, kiedy pokazuje nam, w jaki sposób indywiduum ludzkie przybiera formę i zaczyna prowadzić walkę między swoim osobistym światem a światem zewnętrznym.”

„Walkę przeciwko światu musisz prowadzić w samotności. Gdzie dwóch, tam zdrada!”

„Świat nie jest. Świat się wiecznie zaczyna.”

„W walce pomiędzy tobą a światem sekunduj światu.”

„Skąd więc pochodzi zagadkowy charakter produktu pracy z chwilą gdy przybiera formę towaru? Oczywiście z tej formy właśnie. Jednakowość różnych prac ludzkich otrzymuje rzeczową postać jednakowej wartości przedmiotowej produktów pracy; mierzenie wydatkowania ludzkiej siły roboczej czasem jego trwania przybiera postać wielkości wartości produktów pracy; wreszcie stosunki wzajemne wytwórców stwierdzające owe społeczne znamiona ich prac przybierają formę społecznego stosunku między produktami pracy.”

„Świat zewnętrzny jest bardzo przereklamowany.”

„Każdy człowiek jest ślepy, tylko słońce
świat mu pokazuje, takim jakim nie jest.
W swoim trwałym mroku kruchym
za wcześnie i za późno zawsze.”

„Każdy, kto pisze książkę, tworzy swój świat. Każda książka jest książką fantasty, ponieważ każdy z nas postrzega świat odrębnie, a w momencie, w którym zaczyna tworzyć, daje wyraz tym odrębnościom. Natomiast na pewno jest tak, że chciałbym, by mój indywidualny świat oddziaływał na świat rzeczywisty. Jaka to będzie relacja – nie wiem. Poza tym, oczywiście, nie można utożsamiać świata, który opisuję ze światem rzeczywistym, bo takie podejście prowadzi do bardzo złych konsekwencji.”

„Świat to dramat rozgrywający się na jawie.”

„Sztuka jest najbardziej intensywną formą indywidualizmu, jaką kiedykolwiek znał świat.”