„(…) wkrótce dołączył do szkoły także nasz młodszy brat Kot. Kiedy wdawał się w bójkę, wołali mnie: Kika, Kota biją!. Biegłam i chłopaków tłukłam. Byłam duża i silna.”

„(…) ze złem nie ma co wdawać się w bójki, trzeba się raczej starać biec szybciej, niż ono.”

„Ala ma kota, ale kot ma dość Ali.”

„Czym się różni żona od kota? Kotu nie trzeba kupować futra…”

„U młodych samobójstwo jest wołaniem o pomoc, u starych jest tylko wołaniem o śmierć.”

„Mruczy kot do kota w nocnej ciszy:
Kotku, dach mi teraz w głowie, a nie myszy…”

„Miło mi słyszeć, że się pan tak uprzejmie zwraca do kota. Nie wiadomo, dlaczego wszyscy mówią do kotów „ty”, choć jako żywo żaden kot nigdy z nikim nie pił bruderszaftu.”

„O ludzie, ludzie niespokojni, znowu się wam bić zachciewa – zaskomlił, pociągając płaczliwie nosem. – Mało wam jeszcze, że was bieda bije? Ale nasz Polak, nasz brat, zawsze głupi. W łyżce wody chce utopić brata.”

„Jan Rokita to jest taki młodszy brat, który zawsze ma zły humor i który zawsze dokucza. Ale musimy to wybaczyć, bo wiadomo, że jest ten szok powyborczy cały czas silny w Platformie Obywatelskiej.”

„Co wieczór, gdy guru zasiadał do odprawiania nabożeństwa, łaził tamtędy kot należący do aśramu, rozpraszając wiernych. Dlatego guru polecił, by kota związywać podczas nabożeństwa. Długo po śmierci guru nadal związywano kota w czasie wieczornego nabożeństwa, a gdy kot w końcu umarł, sprowadzono do aśramu innego kota, aby móc go związywać w czasie wieczornego nabożeństwa. Wieki później uczniowie guru pisali wielce uczone traktaty o istotnej roli kota w należytym odprawianiu nabożeństwa.”