„Umysł wolny od stałego wyobrażenia o „kimś”, kto czyni „coś” dla „kogoś innego”, jest jak słońce promieniujące samo z siebie.”

„Naturalnie trzeba zadać sobie jedno pytanie: czy kochamy kogoś albo, ściślej mówiąc, zakochujemy się w kimś, w czym właściwie się zakochujemy?
Czy jest to nasze wyobrażenie o człowieku, którego kochamy, czy też sam ten człowiek?
A może umiemy obcować tylko z naszymi własnymi wyobrażeniami? Może kochamy cały czas tylko to nasze własne wyobrażenie?”

„To dziwne, że czasami myśląc o sobie myślimy o kimś innym. O kimś, kto zajmuje w świecie tyle samo miejsca co my, a może nawet zajmuje nasze miejsce.”

„Łatwo jest wierzyć w siebie, gdy się kłamie, ponieważ wtedy mówi się o kimś zupełnie innym.”

„Bardzo jasno zdaj sobie sprawę z tego, że głupiec widzi siebie jako kogoś innego, ale mędrzec widzi innych jako siebie.”

„Nie jestem pewny siebie, chyba że gram kogoś innego.”

„Ten człowiek jest wolny, który żyje dla siebie, a nie dla innych.”

„Nikt nie rodzi się po to, żeby stawać się kimś innym. Chodzi zawsze o to, żeby stawać się sobą, korzystając jedynie z doświadczeń innych ludzi.”

„Człowiek wolny różni się od człowieka zniewolonego właśnie tym, że w wypadku katastrofy, niepowodzenia, klęski, nigdy nie obwinia okoliczności, kogoś innego, władzy – on obwinia samego siebie. Człowiek zniewolony zawsze uważa, że ktoś inny winien temu co się stało.”

„Ocenianie innych czyni nas ślepymi, podczas gdy miłość oświeca. Osądzając innych, zaślepiamy się na własne zło i łaskę, do której inni są tak samo uprawnieni jak my.”