„Dobrá!
Dobrá jak piyntka
pełná ojcowego miodu…”

„Nic nie jest słodsze od miodu, prócz pieniędzy.”

„Kropla goryczy psuje beczkę miodu.”

„Truciznę da się łatwo ukryć pod słodkim miodem.”

„Miłość jest jak popiół zmieszany z miodem – trzeba by dodać temu trochę świętości.”

„Miłość jest miodem, gdy do serca wnijdzie;
Miłość jest żółcią, gdy kochać przestaniem.”

„Pierwszy miesiąc małżeństwa jest (…) miesiącem miodu, drugi zaś miesiącem piołunu.”

„Rozkosz jako pszczoła: miodu troszka a żądła i boleści wiele.”

„Kiedyś postanowiłem wyjechać. Zostawić na zawsze kraj mleka i miodu, co nie dla mnie.”

„Mieli także popi prócz akcydensu kościelnego pewny stały prowent z miodu, niepamiętnym zwyczajem utwierdzony; każdy gospodarz mający pszczoły (a trudno na Rusi o takiego, aby ich nie miał) daje popom pewną kwotę miodu podług proporcji pszczół; z tego miodu pop syci miód do picia. Podczas prażniku, to jest podczas dedykacji cerkwi, na całą parochią swoją rozdaje na osobę każdą, przyjmującą sakramenta, po garcu jednym, za który bierze zapłatę raz na zawsze ustanowioną; niedostatek miodu ani obfitość jego nie podnosi ani nie zmniejsza ceny, tylko odmienia gatunek miodu, bo kiedy pop mało dostał miodu albo nie chciał wszystkiej kolekty na prażnik ekspensować, to rozbrechtał wodą małą kwotę urobioną trunku do tylu garców, ile mu ich na całą parochią potrzeba było.”