„Walcząc z wichrem szłam wśród wydm i patrzyłam na morze…, i w cichości cieszyłam się swym szczęściem… Tak całkiem sama między wydmami a morzem, ogarnięta wichurą, patrząc na to wspaniałe zjawisko natury. Jakże znikomo mały czuje się człowiek w takim położeniu, a jednak jak wielkim w duchowej nierozerwalności z Bogiem i Panem swoim. Dusza ma pełna była błogości, radości i tęsknoty… Za czym? Najpiękniejsze chwile życia bywają często zmącone myślą, że istnieje jeszcze większe piękno, jeszcze bardziej nieosiągalne. Wtedy Ojciec niebieski przypomina nam, że On nam przygotowuje miejsce, gdzie tęsknota zostaje zaspokojona.”

— Maria Teresa Ledóchowska

fragment wspomnień Marii Teresy Ledóchowskiej z pobytu w Wenecji.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Adam Nowak, Polscy święci. Błogosławiona Maria Teresa Ledóchowska, t. 6, op. cit., s. 227.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

nie żyje , bóg , szczęście , piękno , dusza , myśl , ojciec , natura , morze , myślenie , natura , miejsce , człowiek , niebieski , piękny , duchowy , wielki , zaspokojenie , istnieć , zjawisko , sztych , tęsknota , mały

Maria Teresa Ledóchowska 17

błogosławiona polska misjonarka, urodzona i wychowana w Aus… 1863–1922

Podobne cytaty

„To nie jest proste. Gdy wracam z rozmów z ludźmi, którzy mają Huntingtona, to widzę, jak oni umierają z pełną świadomością. A ja z nimi rozmawiam. I czasem nawet sama nie wytrzymuję. No bo jak człowiek wie o tym, że powolutku będzie tracił mózg, nie będzie mógł się ruszać i prawdopodobnie wkrótce odejdzie, tymczasem przy mnie jest wesoły i uśmiechnięty, to sama zastanawiam się: „Boże, ale o czym ja będę z tobą rozmawiać?”. A on na to: jakże o czym? O pięknych momentach życia – o tym, że mogę jeszcze ruszać dłonią i trzymać aparat.”

Anna Dymna (1951) polska aktorka

pytana, jak radzi sobie z przenikaniem się światów studentów, z którymi pracuje i niepełnosprawnych.

„Ach, jak lubię sama być i ukrywać się, i żyć w Bogu tylko. Myśleć bez przynaglania się do czegoś, myśleć to tylko, co Bóg daje do duszy, i co samo się myśli i czuje, i pragnie!”

Bernardyna Maria Jabłońska (1878–1940) zakonnica polska, błogosławiona Kościoła katolickiego

fragment zapisków modlitewnych.
Wariant: Ach, jak lubię sama być i ukrywać się, i żyć w Bogu tylko. Myśleć bez przynaglania się do czegoś, myśleć to tylko, co Bóg daje do duszy, i co samo się myśli i czuje, i pragnie! [fragment zapisków modlitewnych. ]
Źródło: o. Joachim Roman Bar, o. Władysław Kluz, Polscy święci. Służebnica Boża Bernardyna Jabłońska, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 231.

„(…) w najtrudniejszych chwilach naszego życia, mimo wielkiego oddalenia od domu i znanego świata, bywają chwile niezaprzeczalnej radości.”

Elizabeth Kostova (1964)

Historyk
Źródło: rozdział 37, s. 287

„Bywa z ludźmi, którzy widnokrąg swój biorą za koniec świata, nie pojmują, nie mają dość mocy serca i umysłu, aby pojąć, że osobiste bóle i szczęście to wyjątkowe, przelotne chwile w życiu człowieka, a całe życie jest nieprzerwanym ciągiem prac i powinności, którego ani radości, ani cierpienia przerywać nie powinny.”

Eliza Orzeszkowa (1841–1910) polska pisarka

Źródło: Na prowincji http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=26428&dirids=42, Warszawa, S. Lewental, 1884, cz. 1, s. 284.

„Miał rację: istnieje różnica między tym, co czujesz, zanim poznasz daną osobę, a tym, co czujesz później. Miewałam już chwile oszołomienia, które bierze się za miłość: kiedy widzisz kogoś tak pięknego, że masz ochotę iść za nim przez resztę życia, byleby tylko ciągle się na niego gapić. Ten rodzaj miłości niewiele znaczył.”

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Seria Jutro, Jutro 2: W pułapce nocy

„Czas, w którym nasz umysł pochłonięty jest zachwycaniem się pięknem, to wyjątkowe chwile, w których czujemy, że żyjemy.”

Richard Jeffries (1848–1887)

„Człowiek XXI w. próbuje ingerować w odwieczne prawa natury, bezczelnie prowokuje Boga Stwórcę i w swej pysze uderza w godność ludzi i zwierząt. Życie jest Boże – nie nasze. Bóg jest właścicielem i Panem życia. Nie człowiek, nie parlament, nie naukowcy, nie klonowanie, nie probówka. Bywa tak, o czym słyszymy z mediów, że kobiety domagają się prawa do nieskrępowanego dysponowania ludzkim życiem. Wtedy potrzeba, by mężczyźni, tak jak św. Józef, podjęli trud ochrony rodzącego się życia.”

Piotr Libera (1951) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: homilia w sanktuarium w Skępem podczas uroczystości odpustowej ku czci Narodzenia NMP, 8 września 2007

„Próżno bym, pełen wielkich tęsknot,
jak ślad na piasku wieczność tropił,
bo ludzki trud i ludzkie piękno
jest jak na wiatr rzucony popiół.”

Tadeusz Borowski (1922–1951) polski poeta, prozaik i publicysta

Źródło: Ja wiem

„Milczenie autorów, którzy zlekceważyli nie tylko takie rzekome cuda, jak rozdarcie zasłony czy zaćmienie Słońca, lecz nawet samą postać Jezusa, uprzytamnia nam pewne psychologiczne zjawisko: rozdźwięk między rzeczywistością historii a rojeniami żyjących w odosobnieniu pierwszych gmin chrześcijańskich, pozostających w kręgu swoich wierzeń, między obojętnym otoczeniem grecko-rzymskiego społeczeństwa a garstką wtajemniczonych sióstr i braci w Chrystusie, upojonych pięknem swoich nieziemskich zachwyceń i tęsknot.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Źródło: ks. Piotr Pierzchała, s. Otylia Olga Pierożek, Jarosław Jarszak, Być świadkiem Zmartwychwstałego w Kościele. Podręcznik do nauczania religii w klasach I liceum i technikum, Wydawnictwo Katechetyczne, Warszawa 2012, ISBN 9788393531547, s. 145.

„Radości życia rodzinnego są najpiękniejsze na świecie, a radość, jakiej rodzice doświadczają na widok swych dzieci jest najświętsza.”

Johann Heinrich Pestalozzi (1746–1827) szwajcarski pedagog i pisarz

Tematy

Maria Teresa Ledóchowska 17

Podobne cytaty

Pokrewne tematy