„Jak przeniknąć poza granice dobra i zła.
Początek i kres niewidzialne
Przenikają do nas
I widział Bóg, że było dobre.
Widział – odnajdywał ślad własnej istoty.”

„Przyglądając się światu, nie widzimy nieba, ale wszędzie możemy dostrzec ślady Boga: w budowie materii, w całej racjonalności rzeczywistości. Także tam, gdzie postrzegamy ludzi, odnajdujemy ślady Boga. Widzimy niedoskonałości, ale też dobro, miłość. To właśnie są miejsca, gdzie jest Bóg.”

„Jam już widziała tyle zła, które wypłynęło z dobra --takiego zła, z którym walczyć nie wolno – bo z niego daleko gdzieś – znowu wypłynie dobro…”

„Jest sztuką widzenie rzeczy niewidzialnych.”

„Co widzisz?
I z której strony?
W jakim czasie?
Przy jakim świetle?
Czy obrócisz się wokół własnej osi,
żeby zobaczyć niewidzialne?”

„Umiłowany, nie naśladuj zła, lecz dobro!
Ten, kto czyni dobrze, jest z Boga;
ten zaś, kto czyni źle, Boga nie widział.”

„Może po prostu łatwiej mi całą winę zrzucić na ciebie. Widzisz, tak naprawdę nigdy nie potrafiłam odróżnić dobra od zła.”

„Nie ma nic tak złego jak kobieta zła, i nie ma nic tak dobrego jak kobieta dobra.”

„Musisz tylko patrzeć dalej, niż widzą twoje oczy. Wtedy może się zdarzyć, że to, co niewidzialne, stanie się widzialne.”

„Jeżeli nie jesteś zdolny widzieć więcej ponad to, co widzialne, nie możesz zobaczyć niczego.”