„Żyć, by cierpieć – to niegodne człowieka. Nie możemy tkwić w bólu. Musimy zanurzyć się w nim, żyć w nim w pełni, aby potem wykuć z niego schody, które przywiodą nas do świątyni radości.”

„Jest tylko jedna rzecz, której się boję. Że nie będę mogła żyć pełnią życia…”

„Czasem musisz bardzo mocno zapakować swój ból i obwiązać go sznurkiem, jak paczkę. Po prostu po to, by móc dalej żyć. A więc zakładam gruby opatrunek na moje cierpienie jak na złamana rękę.(…) Później, gdy minie trochę czasu, będę może mogła tego dotknąć tak, żeby nie sprawiało bólu.”

„Gdy mamy niską samoocenę, często manipuluje nami lęk. Lęk przed rzeczywistością, do której czujemy się nieprzystosowani, (…) żyjemy raczej po to by unikać bólu niż doświadczać radości.”

„Cieszmy się, bo Jezus przychodzi do nas, aby wśród nas zamieszkać, aby nam pokazać, jak żyć, jak cierpieć, jak pracować, jak dążyć do Boga do wiecznej radości!!!”

„Umiera się raz i człowiek szybko okrywa się sławą, ale żyje się w trudzie, bólu i cierpieniu, długie lata, i to jest większe bohaterstwo.”

„Tłuszcze pełnią ważną rolę w życiu człowieka. Najważniejsze z nich to olej i wazelina.”

„Ból to jeden z elementów życia. Akceptując go, można w cierpieniu znaleźć zadziwiającą satysfakcję. A co ważniejsze, intensywne przeżywanie własnego bólu ułatwia czerpanie przyjemności z bólu innych.”

„Mamy wszyscy różne życia przed sobą. Wszyscy chcemy stworzyć sobie najbardziej bezkonfliktowe i harmonijne warunki. Wszyscy chcemy osiągnąć pełnię życia. Czy musimy zwracać się do książek i nauczycieli, do nauki, religii, filozofii, czy musimy wiedzieć tak dużo – i tak mało! – ażeby obrać jakąś drogę? Czy nie możemy być w pełni rozbudzeni i świadomi bez tortur, na które sami się skazujemy?”

„jeśli człowiek pragnie żyć życiem, w którym wszystkie jego siły będą się mogły w pełni przejawić, to musi raz na zawsze wyrzec się myśli, że można żyć nie licząc się z potrzebami i pragnieniami innych”