„W latach osiemdziesiątych, już w Polsce, znowu zobaczyłam kartki na cukier i ogarnęła mnie panika. Poczułam się jak w pułapce. Ale w kilka dni później zadzwonili do nas krewni z wiadomością, że z zagranicy przysłano im pięćdziesięciokilowy worek tego cennego produktu. Byliśmy uratowani!
– Dlaczego się denerwujesz? – dziwił się mąż. – Przecież nie jadasz cukru.
Nagle zobaczyłam w myślach mrugającego do mnie Stalina i zaśmiałam się. Ale Stalin pogroził mi palcem.
– Wcale nie byłem taki głupi, jak ci się wydaje, moja droga – powiedział po rosyjsku z silnym gruzińskim akcentem.”

Tematy

myć , produkt , droga , wiadomość , karta , cukier , krewny , palec , mąż , panika , robić , powiedzieć , cenny , drogi , głupi , pułap , zamknięcie , zobaczenie , uratować , zlikwidowanie , worek , dziw , poczucie , przesyłka , parafia