„Zwierzęta nie znają śmiechu.”

„Dzisiaj jarmark
w Sandomierzu –
kurzem stanął świat…
Turkot wozów,
jazgot zwierząt,
krzyki, śmiechy, –
pisk i gwałt!…”

„Śmiech przypisuje się tylko człowiekowi, ale te nieartykułowane odgłosy przypominające kwik, rżenie, parskanie, prychanie, charchot, rzężenie, syczenie, sapanie, beczenie, ryk, skowyty są ze świata zwierząt. Śmiech musiał istnieć zanim powstał taniec, pieśń, język, religia, społeczeństwo. Jest bratem wycia, chrząkania, jęczenia, mlaskania. Śmiech pozostanie po upadku każdej cywilizacji. Narażanie się na śmiech innych to, tak jak tysiące lat temu, paraliżująca perspektywa.”

„Zwierzęta jak ludzie, tylko tym lepsze, że gadać nie mogą i pieniędzy nie znają! A zresztą to samo! Bywa dobry i zły, łagodny i gniewliwy, skrzętny i próżniak, uczciwy i złodziej, ładny i brzydki. Tylko się przypatrzyć!”

„Lepiej śmiechem jest pisać niż łzami,
Śmiech to szczere królestwo człowieka.”

„Tak jak handlarze złota i srebra znają się na nim, tak też jedynie handlarze słowa w pełni rozumieją literackie klejnoty. Zwierzę zje kwiat leżący na ziemi i nie doceniając go będzie po nim stąpać, a potem pójdzie własną drogą. Tylko ten, kto jest w pełni człowiekiem, powącha ów kwiat i umieści go w butonierce lub we włosach.”

„Ze śmiechem nie ma żartów!”

„Gabinet śmiechu.”

„Mój ból może być powodem czyjegoś śmiechu.
Ale mój śmiech nigdy nie może być przyczyną czyjegoś bólu.”

„Człowiek – pierwsze zwierzę, które pomyślało, że nie jest zwierzęciem.”