„Tylko raz modliłem się do Boga, krótko: „O, Panie, spraw, by moi wrogowie się ośmieszyli”. Bóg mnie wysłuchał.”

„Ile razy modliłem się o czyjąś obecność i modlitwy zostawały wysłuchane, i Bóg zsyłał czyjąś obecność, i ja w najwyższym popłochu nikomu nawet progu nie pozwalałem przekroczyć.”

„Niełatwo jest się modlić. Jak się modlić, skoro nie wiemy, czy Bóg tego chce?”

„Można modlić się nie wierząc w Boga.”

„Kiedyż kocha się Boga bardziej, jeżeli nie w tych momentach, gdy człowiek czuje się "tak" jego dziełem? (…) W tych krótkich chwilach modlę się nie myślą, nie słowami, lecz całym sobą. Czuję życie.”

„Podczas konklawe modliłem się do Boga, żeby mnie nie wybrano. Tym razem jednak Bóg wyraźnie mnie nie posłuchał.”

„Boże spraw, by nam się chciało, tak jak nam się nie chce.”

„W Boga trzeba wierzyć, ale Bogu niekoniecznie. On ma tyle spraw do załatwienia, że często zapomina.”

„Modlić się to iść ku Bogu, który idzie ku nam.”

„Wiatr każe mi odpłynąć. Nasze statki są pod żaglem. Spraw, Boże, zarówno abyśmy żyli w Jego bojaźni, jak aby wróg miał przyczynę rzec, że Bóg walczy za Jej Królewską Mość równie dobrze za granicą, jak w domu. Szybko!”