
Autorzy: Ewa Rzemieniecka, Aleksander Wojciechowski, Tańczące Eurydyki
I doprowadziłam w końcu do takiego wykonania, jakiego chciałam. Otarło się to nawet o polską ambasadę…
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Białystok, 4 grudnia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ewap.htm
Autorzy: Ewa Rzemieniecka, Aleksander Wojciechowski, Tańczące Eurydyki
„Pisarz umarł, a więc żyć zaczyna.”
Źródło: przemówienie na pogrzebie Marii Dąbrowskiej (1965), cyt. za: Zdzisław Libera, Maria Dąbrowska. Biblioteka polonistyki, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1975, s. 333.
A ona – uspokojona chyba – to ja wpiszę, że na decyzję miał wpływ cyrk.
O Beacie Zygarlickiej
Źródło: Artur D. Liskowacki, Zygarlicka: Bez czułości, „Dialog” nr 1/01-11, 27 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110088.html
„Co za cierpienie! Co za straszliwe rozczarowanie! Chciałam umrzeć z rozpaczy.”
po nocy poślubnej z Rudolfem Habsburgiem-Lotaryńskim
Źródło: Juan Balansó, Puste korony. Zapomniani królowie i królowe z serii Zakazane biografie, Wydawnictwo Amber, Warszawa 2005, ISBN 8324120629, s. 133.
żart opowiedziany przez Szczukę na wizji w programie Czułe dranie emitowanym w TV 4.