„Ja – „stoję na rynku nienajęty”, z własnej inicjatywy próbuję coś robić. Mam nadzieję, że (…) na siewy wiosenne i sadzenie okopowych ktoś mię najmie.(…) Jak by się teraz pięknie pracowało na Polesiu!”

„Mam nadzieję, że ktoś to zacytuje.”

„I tylko mam nadzieję, że…
Że chyba wiesz, co robisz, Panie…”

„(…) nikt mnie nie kupi, nie da mi tyle, żebym mógł zacząć traktować muzykę czysto rzemieślniczo. Mam ten komfort i mam nadzieję, że tak zawsze będzie, żeby robić ją tylko wedle własnego uznania.”

„Jeśli ktoś ma broń i próbuje ciebie zabić, to rozsądnie będzie strzelić do niego z własnej broni.”

„Kiedy młodzi muzycy, którzy próbują włamać się do tej branży pytają mnie „jak mam to zrobić?”, Mówię im, że ważne jest, aby to, co robią, wykonywali rzetelnie i dbałością o szczegóły. A jeśli ktoś chcę być wielką gwiazdą to, niech liczy na los.”

„Hemoroidy, to ta część naszego wnętrza, która wydostając się z niewoli jamy brzusznej, próbuje na własne oczy przekonać się, jak piękny jest ten świat.”

„Dużo nie przytyłam i mam nadzieję, że szybko wrócę do wagi wyjściowej. W pracy nie chcę robić sobie długiej przerwy. Pracuję w studiu po dwie, trzy godzinki, więc jakby co, będę mogła zabrać dziecko ze sobą.”

„Nie sztuka nagrać kilkadziesiąt kiepskich kawałków. Liczy się nie ilość wydanych singli, ale to, jakie one są. Nie traktuję mojej kariery jak wyścigu. Staram się delektować muzyką, ale nie robię jej tylko dla siebie. Mam to szczęście, że jestem lubiana – dbam więc o tych, którzy mnie lubią. I mam nadzieję, że podoba im się moja muzyka. A tych, którym jeszcze nie przypadłam do gustu, próbuję sobie zaskarbić!”

„Lubię pracować z tymi ludźmi, więc nigdy nie podjęłabym decyzji o odejściu i mam nadzieję, że taka decyzja nie zostanie podjęta za mnie.”