„Jak przyrośnięte do grzbietów bijajaków, fagory zwróciły posępne, bycze twarze ku wyżynie w dali, gdzie stado zatrzyma się na popas. Pod wygiętymi do góry rogami świeciły oczy. Co rusz któryś wysuwał biały mlecz i zapuszczając go w szczeliny potężnych nozdrzy wymiatał dokuczliwe muszki. Niezgrabne głowy siedziały na cielskach w całości porośniętych długim białym włosem. Fagory były białe od stóp do głów – z wyjątkiem różowo – szkarłatnych oczu. Jechały na bijajakach, jakby stanowiły z nimi jedno. Za ich plecami bujały się prymitywne skórzane juki z pałkami i innym orężem.”

„Za zwierzętami śmierć biała kroczy,
śmierć sześcioskrzydła, na skrzydłach oczy.”

„Osłania nas przed światem jeden biały rumianek i moje zamknięte oczy.”

„(Obcy) Coraz bardziej przekonywał się, że miał rację, gdy sądził, że z niego drwili podczas oficjalnego przyjęcia do miasta. Nie mógł jednak zrozumieć, dlaczego wszyscy wypuścili białe gołębie. Potem dopiero zauważył, że wszystkie gołębie w Karamoro miały skrzydła z góry czarne, a z dołu białe. Tak że patrząc z dołu wszystkie są białe, chyba że któryś pikuje w dół, wówczas widać, że ma częściowo czarne skrzydła.”

„Pieniądze nie kupią mnie,
Lecz oczu twych blask.
Wystarczy mi biały chleb,
Dopłyńmy do dna.”

„Nie przywdziewaj białej szaty dla człowieka, którego oczy nie dostrzegają uroku czystej, niewinnej duszy.”

„Margaret, najstarsza z całej czwórki, miała szesnaście lat i była bardzo ładna; krągła, o jasnej cerze, dużych oczach, masie delikatnych brązowych włosów, słodkich ustach i białych dłoniach, które były przedmiotem jej próżności.”

„Gdyby wszyscy głupcy nosili białe czapki, ludzkość z lotu ptaka wyglądałaby jak stado gęsi.”

„Arab nie ma przewagi nad barbarzyńcą ani barbarzyńca nad Arabem. Biały nie ma przewagi nad czarnym ani czarny nad białym; za wyjątkiem dobrych czynów. Każdy muzułmanin jest bratem innego muzułmanina.”

„Tylko martwy biały jest dobrym białym.”