„Przecież chodzi o to, by żyć w sposób, w jaki człowiek sobie wymarzył.”

„To nic. To naprawdę nic. Nie mogę chodzić, ale przecież żyję. Pragnę wyjść na scenę, wrócić do śpiewania, pokonać swój lęk. A ludzie? Ufam, że mnie zaakceptują taką, jaką jestem.”

„Musi być przecież jakaś różnica pomiędzy życiem a śmiercią.”

„W życiu chodzi o to, aby uczyć się tak, by inni nie spostrzegli, że się człowiek uczy.”

„Człowiek to coś więcej niż tylko ciało, które niszczeje, najważniejsze jest przecież dzieło naszego życia, to, co człowiek pozostawia po sobie innym.”

„Nam nie wypada mówić, że chodzi o pieniądze, ale wiesz co? – tak naprawdę jest. Przecież my musimy żyć jak wszyscy inni. Chodzi o to, że jeśli czujesz, że tak należy zrobić to to robisz.”

„Oto nadchodzę ja niewidzialny człowiek, może zatrudniony
przez wielką Pamięć, żeby żyć właśnie teraz.”

„Jeśli kobieta osiągnie wszystko, co sobie wymarzyła – szepnęła – i nie ma w swoim życiu mężczyzny, to tak jakby miała wszystkie palce u ręki oprócz kciuka.”

„Jak człowiek jest młody, to żyje tym, czym żyje dom. Kiedy ojciec się przygotowywał przed premierą, to cały dom chodził na palcach.”

„Człowiek lubi rozmawiać o swych chorobach, a to przecież rzecz najmniej ciekawa w jego życiu.”