„Płonie ognisko i szumią knieje
Drużynowy, jest wśród nas
Opowiada starodawne dzieje
Bohaterski wskrzesza czas.

O rycerstwie, spod kresowych stanic
O obrońcach naszych polskich granic
A ponad nami wiatr szumny wieje
I dębowy huczy las.”

„Betonowe lasy mokną,
wiatr wieje w okno,
siedzę w oknie i wdycham samotność.”

„Nie czas żałować róż, gdy płoną lasy.”

„Świadomość jest jak wiatr, o którym można powiedzieć, iż wieje, ale nie ma sensu pytać, gdzie jest wiatr, kiedy nie wieje.”

„A w serce moje wstąpił wiatr
I tam on zamieszkał, i szumi.”

„Wiatr może wiać albo nie wiać, w końcu to jego prywatna sprawa.”

„Póki słońce i powietrze, zawsze będzie wiatr; to dobrze gdy czasem wieje w twarz.”

„Jak widać biednym nie wieje wiatr w oczy, bo gdyby wiał, to byłoby dobrze.”

„Nieprawdaż, że czasem, kiedy wiatr wieje jeden i ten sam, to jeden z nas marznie, a drugi nie? I jeden marznie lekko, a drugi mocno?”

„Gdy wieje wiatr, ruszają się konary drzew, ale to nie konary tworzą wiatr.”