„Cierpienie jest jak dźwięk dzwonka, który wzywa do modlitwy.”

„Przebudzenie w środku nocy. Świergot
Dzwonka. Świerszcz z wysokiej łąki.
Widzisz ogromniejącą tarczę telefonu,
Niklowane koło na czarnej ścianie.
Łączysz się z drugą półkulą, z lądem,
Z dźwiękiem narodzonego słowa.”

„Dzwonek budzika: czas do ciebie telefonuje.”

„Chrystus ubogi nigdy nie żył w rozkoszach, nie wzywał też do nich swych służebników, nie rozdawał im skarbów ani dóbr ziemskich. Nigdy nic nie słyszał o papieżu, kardynałach i tym podobnych potworach. Wzywając bowiem do siebie biednych, pozostawiał ich na zawsze w tym ubóstwie, kazał im w modlitwie prosić o chleb na jeden dzień, a nie domagać się gwałtem dziesięciny za cały rok.”

„Mój pierwszy dzwonek, to był szkolny dzwonek,
Moje pierwsze wagary z moim pierwszym ziomem,
Mój pierwszy papieros, po nim pierwszy kaszel,
Wtedy pomyślałem „kurwa, miasto jest nasze!””

„Szczęście jest tak delikatne, tak nietrwałe, że może je zniszczyć byle podmuch.
Lub dzwonek telefonu.”

„Słowo rodzi się z dźwięku – dźwięk przed słowem.”

„Sztuka chrześcijańska rodzi się podobnie jak modlitwa: z potrzeby uwielbienia, z poczucia pokory i miłości, a także z całej ludzkiej niemocy, która przez cierpienie, przez słabość i grzech przedziera się ku Bogu.”

„Modlitwa jest aktualizacją wiary: modlitwa bez wiary staje się ślepa, wiara zaś bez modlitwy się rozpada.”

„Człowiek nie może godnie Boga wzywać, ani się modlić, jeżeli nie chce odstąpić od naumyślnych grzechów, ani się nie chce poprawić. Ku prawej modlitwie należy też szczera pokuta i wystrzeganie się grzechów przeciw sumieniu, tj. żeby człowiek nie dał się złym skłonnościom swoim, przeciw Boskiemu przykazaniu, umyślnie i z wiedzą.”