„Nawet w chwilach szczerości nie należy całkowicie obnażać swej duszy.”

„Mam wrażenie, że część mojej duszy zastąpiła proteza – pisał. W dalszym ciągu nie potrafię się nią posługiwać. Nieraz, w gorszych chwilach, wydaje mi się, że nigdy się tego nie nauczę. Ale jeszcze się całkowicie nie poddałem.”

„Jest bardzo mało ludzi, którzy przeczuwają, co Bóg uczyniłby z nich, gdyby zaparli się siebie i całkowicie oddali się Chrystusowi Panu, aby On ukształtował ich dusze w swych dłoniach.”

„Ten film należy odbierać nie tylko rozumem, ale również i duszą.”

„Ciemność i czas - lekkie, niewidzialne substancje, które obnażają ludzką kruchość. Umysł jest tylko płomykiem zapałki na wietrze. Dusza ze strachu przed mrokiem wtula się w ciało, a ono swoje istnienie stwierdza dotykając własnej skóry.”

„Należy mnożyć wzruszenia, nie zamykać się w jednym życiu, w jednym ciele: uczynić, by dusza dała gościnę wielu duszom.”

„Są takie miejsca w duszy i myślach człowieka, w które zaglądać nigdy nie należy.”

„Nie należy potępiać człowieka, ponieważ nigdy nie wiadomo, co się dzieje w jego duszy.”

„Mam swoje skrzywienie, uważam mianowicie, że literatura i sztuka nigdy nie powinny być narzędziem pochwały. Powinny obnażać to, co mroczne, pokazywać ciemne strony i niesprawiedliwości społeczeństwa, a także mroczną stronę ludzkiej duszy, złą część człowieczej natury.”

„Trzeba przyznać, że są strony duszy, które, żeby być szczęśliwym żyjąc z ludźmi, należy całkiem sparaliżować.”