„Pytasz, dlaczego mieszkam w górskim lesie,
a ja się uśmiecham i milczę,
i nawet moja dusza pozostaje cicha:
mieszka w innym świecie,
do którego nikt nie należy.
Drzewa brzoskwiniowe kwitną,
woda płynie.”

„kto mieszka w róży
– nikt
nikt nie mieszka w róży
otwiera i zamyka okna
wdycha powietrze”

„Nie mieszka się w kraju, mieszka się w języku. Ojczyzna to właśnie to, nic innego.”

„Zbliżając się do mego mieszkania zdaję sobie sprawę, że ręce mam puste, jak godziny, które mnie czekają. I, natychmiast, że pozostaje mi jedno: moja własna satysfakcja.”

„nie pytaj mnie co ciągle widzę w niej
nie pytaj mnie dlaczego w innej nie
nie pytaj mnie dlaczego ciągle chcę
zasypiać w niej i budzić się”

„Miłość to woda, w której płyniemy, raz szczęśliwie, innym razem nie, a pewnego dnia wyskakujemy z niej, jak z łóżka.”

„Tu nie da się mieszkać. Szary dym krąży między
ludźmi. Zaciska się pętelka na szyi. Cicho.”

„Faktów nie można unicestwić – można je tylko przemilczeć. Milczenie zaś to nic innego jak ciche kłamstwo.”

„Tu czy tam gasną gwiazdy – wszystko jedno. Do końca będę sobą, miał siebie, a jeżeli zacznie się wielki cień: las milczący przytuli rycerza, las milczący, ciszy wielki cień, słońce blaskiem o zbroję uderza, nie obudzi go cisza i noc, nikt nie dźwignie srebrnego puklerza, własnej duszy wykuła go moc.
Kto tak ginie, jakby w jedno z duszą zrośnięty. Kto tak trwa sam ponad wszystkim, ten już nie wie, co jest śmierć i życie. (…)
Póki trwam nie uchylę szyszaka. Świeci zbroja wśród ciszy jak szczyt górski, kiedy przegląda się w jeziorze. Gdziem jest rzeczywisty: tu czy tam. Tu i tam jest cisza. Nie rozumiem, jak można wierzyć w śmierć. Śmierci nie ma. Jestem wieczne ja.”

„Tylko takie domy, w których już długo ktoś mieszkał, mają swoją duszę. Są prawdziwymi ­domami.”