„Mówiłem wyłącznie po niemiecku. Gdy skończyła się wojna, zmieniono nam nazwisko ze Schmidt na Szmidt. Brat Eberhardt został Edwardem, siostra Ingrid – Iwoną. Trzeba było się uczyć polskiego, łatwo nie było.”

„Posłuchaj człowieku – to mówi sowa Edward, bije skrzydłami i ma okrągłe oczy – kiedy tu jeszcze była Polska! Tego pan nie rozumie, co?”

„Jeśli nie skończymy z wojną, wojna skończy z nami.”

„I miasto, i wioska
To jeden nasz świat!
I wszędzie, dziecino,
Twa siostra, twój brat.”

„W Polsce przed wojną w Radomiu też były siostry syjamskie. Ale to nie były prawdziwe siostry, tylko dość dalekie kuzynki.”

„Siostry misjonarki, zrozumcie: faceta nie da się zmienić, chyba że na innego…”

„Skończy tak jak jego brat na Wawelu. Będzie leżał ze szwagierką, bratem i nogą w generalskim mundurze, o której wspomniał niedawno.”

„Gdy przybyłem tu w 2005 r., słyszałem, że to jest dobra wojna. Mówiło się, że zła wojna to wojna w Iraku. Ja już wtedy uważałem, że Afganistan to będzie najdłuższa wojna. Łatwo jest dużo obiecywać. Tu jest jak na kolejce górskiej.(…) Jest wojna. Jest ciężko. Nie próbuje szerzyć optymizmu ani pesymizmu, tylko realizm.”

„Mówią, że uczyć kogoś to uczyć siebie.”

„Edward IV był czarującym mężczyzną, który niczego sobie nie odmawiał. Dając upust seksualnym żądzom i pijaństwu zrujnował sobie zdrowie. Prawdziwym nikczemnikiem okazał się dopiero jego następca, niesławny brat Ryszard, książę Gloucester.”