„Samotność jest elementem niezbędnym dla dojrzewania duszy.”

„Samotność jest niezbędna dla zdrowia psychicznego.”

„Podobnie jak dla rzeźbiarza niezbędny jest kawał marmuru, tak dla duszy niezbędna jest wiedza.”

„Funkcjonujący mózg jest niezbędny dla wyrażenia się duszy.”

„Ciało dojrzewa z wolna, lecz dusza rośnie wielkimi skokami. Może dojrzeć w ciągu godziny.”

„Samotność łączy ciała, a dusze cierpienie.”

„Ach, jakże okrutna jest samotność dla duszy trawionej wyrzutami sumienia!”

„Samotność jest jak ogród, w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.”

„Człowiek nie może jednak ćwiczyć się w cnotach bez pomocy społeczności swoich bliźnich. W sferze intelektu, gdyż powinien być pouczany przez nich, w sferze uczuć, gdyż przykład i upomnienie innych powinny powściągać jego szkodliwe namiętności. Stąd wynika, że życie społeczne jest niezbędne do ćwiczenia się w doskonałości, i że samotność odpowiednia jest dla dusz, które już są doskonałe.”

„Wprost do nieba, nie przechodząc przez czyściec, mogą dojść tylko te dusze, które już w tym życiu całkowicie wypłacą się z sprawiedliwości Bożej, a ten proces głębokiego oczyszczenia duszy nierozłącznie jest związany z jej dojrzewaniem w dziedzinie modlitwy.”