„Żyj tak, jak zamierzasz żyć i nie odmawiaj sobie możliwości działania. Wybaczaj i proś o wybaczenie.”

„Żyjemy w takim świecie, gdzie wybaczenie jest jak fast food taki. Czasy wybaczamy, wszystko to przestaje ważyć. A ja chcę, żeby moje życie miało jakoś ciężar.”

„Umiejętność wybaczania to sposób życia. Nie uważam, że akt wybaczania musi być poprzedzony upokorzeniem się winnego.”

„Kochaj, żeby żyć i żyj, żeby kochać.”

„Kochaj, żeby żyć, i żyj, żeby kochać.”

„Ach, jak się cieszę! Nigdy w życiu tak się nie cieszyłam! Ale proszę mi wybaczyć, Azazello, że jestem naga.
Azazello prosił, żeby się tym nie przejmowała, zapewniał, że widział nie tylko nagie kobiety, ale nawet kobiety kompletnie obdarte ze skóry(…).”

„Nie namówisz mnie do tego, Keppel – rzekłem ostro. – Mogę zrozumieć i wybaczyć, że nie cenisz sobie mojego życia, bo ja sam uważam je czasami za wyjątkowo podłe. Ale zważywszy na fakt, że mam tylko jedno, nie zamierzam go tracić. Jakie by nie było.”

„Doświadczenie w rożnym stopniu potwierdza reguły biegunowo przeciwne: żyj rozsądkiem – żyj wyobraźnią; żyj życiem czynnym – nie, właśnie żyj życiem kontemplacyjnym; przeklinaj samotność nad ludzi – przekładaj ludzi nad samotność. Wszystkie te reguły maja zastosowanie, ale żadna nie ma powszechnego. Każdy musi sam wypróbować, która z nich mu odpowiada”

„Mąż zawsze ma tę możliwość, aby mieć ostatnie słowo; może prosić o przebaczenie.”

„Żyj,
Jakiś sens przy tym miej,
Bowiem żyć, samo żyć – nie wystarczy za sens.”