„W grze miłości łatwiej wybaczyć zdradę niż narażenie na szantaż lub wydanie na pośmiewisko.”

„Długi, szantaż, zdrada. Co za potworny banał. Na tym polega problem z odpowiedziami: z niewiadomych powodów nigdy nie są nawet w połowie tak ekscytujące, jak pytania.”

„Miłość łatwiej znosi nieobecność lub śmierć niż zwątpienie lub zdradę.”

„Są kobiety, które wybaczają zdrady. Z perspektywy lat zastanawiam się, czy gdybym ostatniemu mojemu mężowi wybaczyła zdradę, to byśmy przetrwali. Jak byśmy żyli? Jak bym ja, z moją naturą, dała sobie z tym radę? Odpowiedź brzmi: nie dałabym sobie rady. Doprowadziłabym do zgnilizny związku.”

„Zdrada, zdrada, po trzykroć zdrada.”

„Zbuntuj się. Niewybaczalna jest zdrada poety,
Który kłamstwom tego świata Boga wydał.
Złe duchy na sali. We krwi święte wersety.
Pustką świeci w tym tłumie krzesło dla Norwida.”

„Wiele Bolesławowi zaszkodziło, gdy przeciw grzechowi grzech zastosował, gdy za zdradę wydał biskupa na obcięcie członków. Ani bowiem zdrajcy biskupa nie usprawiedliwiamy, ani też króla mszczącego się tak szpetnie nie zalecamy.”

„Zdrada na wieki pozostaje zdradą.”

„Jeśli pragniecie wydać na świat obywatela, obchodząc się bez miłości rodzicielskiej, bądźcie tak uprzejmi uprzedzić społeczeństwo o tym, że pragniecie zrobić takie świństwo. Ludzie wychowani bez miłości rodzicielskiej są często zniekształceni.”

„W miłości „wierność” jest tak długo, jak długo w uczuciu jest ów czuły przypływ i odpływ niepewności, podejrzeń… Jak długo człowiek czuje, że nie uwięził do końca w ramionach tego wroga, jakim jest kochanek. Istnieje, jak długo są dla siebie niebezpieczeństwem i niepewnością. Wtedy nie ma zdrady, gdy wszystko jest zdradą…”