Władimir Antonow-Owsiejenko, właściwe nazwisko Owsiejenko ros. Владимир Александрович Антонов-Овсеенко – radziecki dowódca, polityk komunistyczny, dziennikarz; pseudonim partyjny - Sztyk, pseudonim literacki - A. Galskij.
Urodził się w rodzinie porucznika armii carskiej, szlachcica Ołeksandra Owsiejenki. W latach 1902-1904 kształcił się w Woroneskim Korpusie Kadetów, następnie w junkierskiej szkole oficerskiej w Petersburgu. Brał udział w ruchu rewolucyjnym od 1901. Od 1903 w Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji. Carski oficer, za udział w rewolucji 1905, zwłaszcza za organizację buntu w Puławach, a potem w 1906 w Sewastopolu skazany na karę śmierci, zamienioną na 20 lat zesłania, z którego zbiegł. Jako przedstawicie wojskowej organizacji SDPRR wchodził w skład petersburskiego komitetu partii. Później prowadził konspiracyjną pracę w Rosji i Finlandii. Od 1910 na emigracji we Francji, gdzie współpracował z mienszewikami. W 1914 zerwał współpracę z mienszewikami. W latach I wojny światowej w ruchu internacjonalistycznym. Przed wybuchem rewolucji październikowej w maju 1917 wstąpił do partii bolszewickiej SDPRR. W październiku 1917 sekretarz Piotrogrodzkiego Komitetu Wojskowo-Rewolucyjnego. Był jednym z organizatorów ataku na Pałac Zimowy w Petersburgu
przed egzekucją do współwięźniów.
Źródło: Paweł Wieczorkiewicz, Noty biograficzne w: Fenomen Stalina, tłum. Maria Kotowska, wyd. Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1988, ISBN 8320334381, s. 176.
