Tadeusz Kotarbiński: Na czasie cytaty (strona 3)

„Lepiej nic nie mówić niż mówić o niczym.”

„Mnemotechnika bywa bardzo a bardzo pożyteczna.”

„Walka miłości z miłością jest nie mniej tragiczna niż walka miłości z nienawiścią.”

„Włosi mają bel canto, a Polacy mają logikę.”

„Człowiekowi konsekwentnemu łatwiej przychodzi zrezygnować z celu niż ze środków.”

„Racjonalne wychowanie czyni człowieka mniej szczęśliwym, aby jego otoczenie było mniej nieszczęśliwe.”

„Gość ma zwykle więcej czasu niż gospodarz.”

„Ten tylko odczuwa pustkę w życiu, kto ma pustkę w sobie.”

„Niezależny może być tylko ten, od kogo inni są zależni.”

„Nie powinieneś się mądrzyć, jeśli nie chcesz się wygłupić.”

„Brak oporu utrwala przemoc, opór wzmaga jej surowość.”

„Niejeden marnuje czas dany mu do przeżycia, ponieważ martwi się, że ma tego czasu tak mało.”

„Chcesz być lewy – bądź prawy.”

„Więcej jest sensu, jeżeli mędrzec się wygłupia, niż jeżeli głupiec się mądrzy.”

„Usiłuję pięknie wypowiedzieć to, co mam do powiedzenia, zwłaszcza wtedy, gdy nie mam nic do powiedzenia.”

„Nauczycielstwo domaga się pozycji w społeczeństwie, odpowiadającej powołaniu nauczyciela. Niechaj nie będzie tak, iż do tego zawodu zgłaszają się ci, których zdolnościowo lub sytuacyjnie nie stać na kandydowanie do zawodów gospodarczych. Niechaj się ustali w społeczeństwie przeświadczenie, że urabianie młodych jaźni jest przynajmniej równie ważne jak wyrób maszyn, skoro człowiek ma kierować maszyną a nie maszyna - dławić człowieka. Niechaj ulegnie zatarciu granica między światem wytwórców nauki a światem szerzycieli jej wyników, niechaj badacz będzie nauczycielem a nauczyciel badaczem. I wreszcie, niechaj nauczyciel ma zapewnione warunki prawdomówności, bo atmosfery prawdomówności potrzebuje jego istota w tej samej mierze, w jakiej zdrowe płuca potrzebują zdrowego świeżego powietrza. Należy się to wszystko nauczycielstwu, skoro pełne jest ono dobrej woli, woli służenia, wedle najlepszych umiejętności swoich, dziełu kształtowania dusz, wzbogacania umysłów, usprawniania rąk, z myślą o godnych sympatii istotach na całym świecie, o współobywatelach, o Polsce, o tym, by gospodarczą strukturę socjalizmu wypełnić treścią duchową odpowiadającą najwyższym jej celom.”