Tadeusz Gicgier cytaty

„Zima jest piękna do pewnego stopnia… Celsjusza.”

„Dobrze, że nocne sprawy nie wychodzą na światło dzienne.”

„Ciasne poglądy niezależne są od szerokości geograficznej.”

„Mówią o niej: chodząca cnota. A jak mówić, gdy zmienia pozycję?”

„Nie każda kobieta korzysta z prawa weta.”

„Miłość jest ślepa, dlatego lubi ciemności.”

„I wolna miłość może z mężczyzny zrobić niewolnika.”

„Zwierzała się pewna idealistka: Niegdyś mymi ideałami były wiara, nadzieja i miłość. Dziś została mi miłość na wiarę bez nadziei na małżeństwo.”

„Ci, którzy traktują miłość jak sport, mają na ogół mierne wyniki.”

„Gdy kobieta staje przed tobą naga, jest to jej akt dobrej woli.”

„Polityka jak kobieta: powinna być giętka i mieć linię.”

„Jedni mężczyźni są pracowici, drudzy – pracochłonni.”

„Ma pretensje do literatury. I odwrotnie.”

„Niedoceniona. Tyle lat nosi, a nikt nie prosi.”

„Głupcom należałoby wymyślić trudniejszy sposób rozmnażania.”

„Nasze życie to stan przejściowy: ze stałego w lotny.”

„Zmienił się na dobre: nie ma od niego gorszego człowieka.”

„Skąd wziął drugą twarz towarzysz,
który nigdy nie miał twarzy?”

„Dobrymi chęciami piekło brukowane, ale często i nasze drogi.”

„Apologeta to nie poeta.”

„Burza zmysłów, im gwałtowniejsza, tym szybciej się wyładowuje.”

„Tam sięga – woła za poetą –
kędy nie sięga oko!
Po czym przykłada centymetr,
czy to aby nie za wysoko…”

„Na arenie międzynarodowej nie ma miejsca dla clownów.”

„Władza zrównoważona: nie dyskutuje z górą i nie pozwala dyskutować dołom.”

„Kochał ją bez pamięci i dlatego szybko o niej zapomniał.”

„Żelazna kadra też z czasem rdzewieje.”

„Głuchemu śpiewać, na durnia się gniewać, a wygranej w grze liczbowej się spodziewać – na jedno wychodzi.”

„Najlepiej, kiedy człowiek zmięknie, bo można giąć go i nie pęknie.”

„Sustine et abstine – a przypiszą ci winę.”

„Mam dziwną obsesję: bym w wieku atomowym nie zginął pod dorożkarskim koniem.”

„To zmyślny człowiek: nie odróżnisz, kiedy mówi prawdę, a kiedy zmyśla.”

„Szczęśliwi godzin nie liczą. Liczą pieniądze.”

„Głos miała jak skrzypce, figurę jak wiolonczela.”

„O niektórych wysoko postawionych: łatwiej spotka się góra z górą, niż człowiek z człowiekiem.”

„Przesadna skromność: mistrz podający się za narzędzie.”

„Kto zna tylko siebie, nie zna siebie.”

„Zdradzony mąż powinien być swej żonie wdzięczny: jako rogacz ma największą siłę przebicia.”

„Dług honorowy: dwa pojęcia wykluczające się wzajemnie.”

„Robię wszystko, żeby nic nie robić.”

„Gorzka prawda – prawda nielukrowana.”

„Znam człowieka, który za pewną rekompensatę materialną gotów jest nie dochodzić krzywd moralnych, jakie ponosi w wyniku służenia co chwila innej idei.”

„Autor bitny nie znaczy zaraz wybitny.”

„Mąż na wczasach: niezidentyfikowany obiekt latający.”

„Najgłośniej przemawia czasem milczenie.”

„Dlaczego człowiek na posterunku zmienia się często w posterunkowego?”

„Po poecie zostaje często jeden wiersz. Szkoda, że nie wie, który, bo wtedy mógłby sobie darować inne wiersze.”

„Nie należy mylić środków masowego przekazu ze środkami przykazu.”

„Kiedy dziewczyna ma piętnaście lat, nienawidzi mężczyzn i wszystkich chętnie by wymordowała. A w dwa lata później rozgląda się, czy któryś przypadkiem nie ocalał.”

„Człowiek jest towarem bardzo delikatnym: łatwo ulega zepsuciu.”

„Zrobił duży krok naprzód na drodze wstecz.”

„Kiedy beztroska uchodzi za troskę, jest to istotny powód do zatroskania.”

„Cienki dowcip: dowcip tak cienki, że aż niedostrzegalny.”

„Łopatologia: swoista patologia.”

„Kawał to arystokratki, ta, co w herbie ma pośladki.”

„Lżej jest cierpieć z drugimi, a jeszcze lżej, gdy cierpią tylko drudzy.”

„Garsoniera: pokój z używalnością.”

„Został dlatego wielkim, że potrafił dobrze ukrywać swoje małe świństewka.”

„Miał na wszystko oczy zamknięte, więc nikt nie spostrzegł, kiedy je któregoś dnia zamknął…”

„Często romans to dysonans.”

„Ci, którzy budują zamki na lodzie, zwykle na lodzie osiadają.”

„Jeśli dla inscenizatora tekst jest tylko pretekstem, w grę wchodzą niechybnie podteksty.”

„Pragnienie szczęścia jest w człowieku tak wielkie, że potrafi on unieszczęśliwić wielu ludzi.”