Synezjusz, Synezjusz z Cyreny, gr. Συνέσιος Synesios – filozof neoplatoński, retor i poeta, ojciec Kościoła, biskup Ptolemaidy w Cyrenajce, uczeń Hypatii z Aleksandrii.
Synezjusz urodził się około 370 roku w Cyrenie w zamożnej rodzinie właścicieli ziemskich. Studiował matematykę i filozofię u Hypatii w Aleksandrii. W latach dojrzałych zajmował się administrowaniem ojcowskim majątkiem, jego obroną przed najazdami band koczowników oraz lekturą i pisaniem. W 399 roku posłował do Konstantynopola w sprawie obniżenia podatków. W 402 roku poślubił chrześcijankę z Aleksandrii, z którą miał trzech synów. Około 410 roku został wybrany przez ludność Cyrenajki biskupem Ptolemaidy. Być może wówczas dopiero ochrzczony, został zatwierdzony na tym stanowisku, mimo osobistych wątpliwości związanych z jego neoplatońską filozofią, w wielu punktach niezgodną z doktryną chrześcijańską. Odznaczył się jako biskup broniąc ludności przed najazdami koczowników i nadużyciami administracji cesarskiej. Pozostawił po sobie szereg utworów prozą: zwierciadło dobrego władcy zawarte w mowie O królestwie, alegorię polityczną zatytułowaną Opowieść egipska czyli o Opatrzności, Diona czyli o swoim życiu stanowiącego rodzaj credo literackiego i filozoficznego, Pochwałę łysiny oraz O snach i 156 listów. Synezjusz jest też autorem dziewięciu hymnów religijno-filozoficznych, w których łączą się elementy chrześcijańskie z neoplatońskimi.
Wikipedia
ánthropos théou paígnon (gr.)
Źródło: tłumaczenie Jana Kochanowskiego, Fraszka 3, 76
