Stanisława Fleszarowa-Muskat cytaty

„Szczęście jest jak wstawiona szczęka! Pasuje tylko do jednego człowieka. Drugiemu na nic.”

„Człowiek musi mieć w życiu przynajmniej kogoś jednego, u kogo ma rację.”

„Głód podczas wojny daje się łatwiej znieść niż podczas pokoju. Łatwiej znieść i łatwiej wytłumaczyć.”

„Czas omija miejsca, które wspominamy (…).”

„Nieproszony gość musi umieć przynajmniej wyjść w porę.”

„Nic na świecie nie wymaga takiej obrony jak prawda. Nic w ciągu wieków nie doznało tylu gwałtów. I nic nie dzieliło tak ludzi jak ten gwałt.”

„Ludzie dzielą się na pirotechników i saperów. Jedni podkładają wciąż bomby pod własne lub cudze życie, pod każdy dzień, pod każdą chwilę – drudzy starają się te bomby rozbrajać.”

„Pory roku są największymi rewolucjami świata. Jakże inni byliby ludzie, mając nadzieję na coroczne zakwitanie.”

„Wszystko na świecie domaga się działania człowieka, człowiek działający jest upokorzony przez rzeczy i czas, ale nie zawsze chce myśleć o tym.”

„Głównym urokiem żon jest to, że z biegiem czasu zaczynają nam przypominać nasze matki.”

„Człowiek składa się ze wszystkich chwil swego życia, ze wszystkich uczuć, z pamięci o wszystkich ludziach.”

„Każdy żołnierz szkolony jest w okrutnym przeświadczeniu, że to się kiedyś przyda.”

„Świat byłby pozbawiony miłości, gdyby się kochało tylko z dobroci.”

„Podwójnie ubogi jest ten, kto gromadzi fałszywe skarby.”

„To ma być miasto? – rozmyślała po drodze. Tylko Polakom, długo pozbawionym państwowej inicjatywy, mogło się wydawać, że jak się coś uchwali, to od razu będzie to tym, czym być powinno. A miasta potrzebują wieków, wszystko, co na początku nowe, musi się w nich zestarzeć, wrosnąć w ziemię i w pamięć ludzką. Co to za miasto, które nie ma przeszłości? Trzeba być bardzo silnym, żeby wierzyć tylko w przyszłość. Czy ona aby naprawdę jest w tym „mieście”, wciśniętym jak palec między drzwi, potężne drzwi, pchane przez rozpierających się barbarzyńców?”

„Lekkomyślność to wielka przyjemność. – Ba! Przedtem i w trakcie. Ale nigdy potem.”

„Wszelkiego rodzaju fascynacja jest pokrowcem duszy.”

„Tylko prawo jest ściśle określone. Bezprawie nie ma granic i nikt go jeszcze nie skodyfikował.”

„Odwaga jest właściwie najpiękniejszym rodzajem szaleństwa.”

„Kobiety dzielą się na takie, przez które się ma same zmartwienia, i na takie, które nas przed tymi zmartwieniami bronią.”

„Fizycy mają wciąż coś niecoś do zrobienia na ziemi, nie muszą od razu wysadzać jej w powietrze.”

„Trzeba tylko umieć powiedzieć sobie, że wielu rzeczy nie musi się mieć. I niech to nie będzie wyrzeczenie ani rezygnacja, tylko akt woli, uwalniający nas od hegemonii przedmiotów, którymi obarczyła nas cywilizacja.”

„Duma nie jest nigdy dobrym towarzyszem miłości. O ileż więcej szczęścia przysparzają pokorne kapitulacje.”

„Obojętność jest dobrym stróżem cierpienia.”

„Cierpienie bardziej przywiązuje mężczyznę niż pospolita radość oddania.”

„Jesteśmy uwiązani do swoich tragicznych dziejów, tak jak pies do swej przeciekającej budy: żyć w niej trudno, a porzucić nie sposób.”

„Sprawiedliwość nie jest najwyższej próby, jeśli wymierza ją własne cierpienie.”

„W pytaniach, na które nie ma odpowiedzi, kryje się zawsze jakaś nadzieja.”

„Nie ma nic równie pocieszającego jak starzejący się smutek.”

„Mundur, który jest celem dla wroga, wśród swoich staje się barwą ochronną.”

„A czy w miłości potrzebna jest obecność? Obecność nawet jej przeszkadza.”

„Nieszczęście jest bezludną wyspą, na którą nagle los wyrzuca człowieka.”

„Nawet drzewa nie lubią, kiedy się nimi potrząsa. Zawsze coś wtedy z nich spada.”

„Nie zawsze nadchodzi to, czego się spodziewamy. Ważne jest to, co jest teraz.”

„Rządy i kapitały potrafią się wzajemnie zwalczać – policje są zawsze w zgodzie.”