Siergiej Witte cytaty

Siergiej Juliewicz Witte – rosyjski polityk, minister finansów Rosji w latach 1892–1903, premier Rosji w latach 1905–1906, hrabia.

Urodził się w rodzinie wysokiego urzędnika państwowego. W 1870 zakończył fakultet fizyko-matematyczny uniwersytetu Noworosyjskiego w Odessie. Po studiach wyznaczony dyżurnym ruchu Odeskiej Kolei Żelaznej. Później przez ok. 20 lat pracował w Stowarzyszeniach kolei prywatnych w dziedzinach finansowych. W 1883 wydał książkę „Zasady formowania taryf kolejowych w przewozie towarów”, która przyniosła mu szeroką popularność. Od 1889 dyrektor Departamentu Kolei Żelaznych w ministerstwie finansów, a od lutego 1892 minister transportu, a od sierpnia 1892 minister finansów. Był jedną z najważniejszych postaci w planowaniu urzeczywistnienia unowocześnienia gospodarki rosyjskiej. Dążył do modernizacji i szybkiej industrializacji Rosji, forsował budowę kolei transsyberyjskiej. Poprzez industrializację kraju chciał umocnić monarchię. Z inicjatywy Wittego przeprowadzono szereg reform: wprowadzono monopol winny w 1894, wybudowano Syberyjską Kolej Żelazną, przeprowadzono reformę pieniądza w 1897 . W związku z udziałem obcego kapitału w przedsięwzięciach ekonomicznych nastąpiło zbliżenie Rosji z Francją w 1891. W 1894 i 1904 podpisano z Niemcami umowy celne. 22 stycznia 1902 utworzono Zebranie Specjalne traktujące o potrzebach przemysłowych w gospodarce rolnej. Ponieważ Mikołaj II nie zdecydował się na reformy w rolnictwie Zebranie w 1905 było rozwiązane.

Witte przeciwstawiał się polityce Japonii wobec Rosji, prowadził politykę zbliżenia z Chinami, w czasie wojny 1905 występował przeciw zajęciu Port Artur. Przy jego udziale zawarto sojusz obronny Rosji z Chinami skierowany przeciw Japonii. Zgodnie z nim przystąpiono do budowy Wschodniochińskiej Kolei Żelaznej w Mandżurii. Witte był jednak przeciwny rozwiązaniu konfliktu z Japonią drogą zbrojną. Spowodowało to rozchodzenie się polityki Wittego i Mikołaja II. Jego dążenia reformatorskie doprowadziły do konfliktu z innymi ministrami, szczególnie z Wiaczesławem von Plehwe, ministrem spraw wewnętrznych Cesarstwa Rosyjskiego i szefem tajnej policji politycznej, który oskarżył go o udział w rzekomym spisku żydowskim .

29 sierpnia 1903 r. Witte został zdymisjonowany ze stanowiska ministra finansów i wyznaczony na stanowisko przewodniczącego Komitetu Ministrów. Na tym stanowisku, na prośbę cara, doprowadził do podpisania układu pokojowego z Japonią – Pokoju w Portsmouth, łagodzącego skutki przegranej przez Rosję wojny z Japonią w 1905 r., za co otrzymał tytuł hrabiego, ale przezwany był przez kręgi rządowe, arystokratyczne i naród „pół sachaliński” ze względu na oddanie Japonii południowej połowy wyspy Sachalin. Następnie pod jego wpływem car wydał opracowany przez Wittego Manifest październikowy 1905, próbujący uśmierzyć rewolucyjne nastroje społeczne. Od listopada 1905 do 16 kwietnia 1906 premier rządu Rosji.

Jako premier wydawał polecenia wysyłania oddziałów karnych do dławienia rewolucji 1905 na Syberię, w rejony Morza Bałtyckiego, do Polski. Posłał wojska garnizonu petersburskiego do zdławienia rewolucyjnych nastrojów w Moskwie. W 1906 wziął pożyczkę od Francji w wysokości 2,25 mld franków. Po dymisji osiadł w Petersburgu. Pozostawał członkiem Rady Państwa i brał udział w pracach komitetu finansów, którego był przewodniczącym do śmierci.

Później ostrzegał cara przed włączeniem się Rosji do I wojny światowej, proponując zawarcie traktatów pokojowych z Niemcami i Francją, jednak car nie posłuchał jego rad.

W latach 1907–1912 napisał „Wspomnienia”, w których przedstawił politykę carskiego państwa. Wikipedia  

✵ 17. Czerwiec 1849 – 28. Luty 1915
Siergiej Witte Fotografia
Siergiej Witte: 3   Cytaty 0   Polubień

Siergiej Witte słynne cytaty

„Japonia nas pobiła, ponieważ wierzyła w swego Boga niezrównanie więcej, niż my w naszego.”

o wojnie rosyjsko-japońskiej w latach 1904–1905.
Źródło: Stanisław Cat-Mackiewicz, Europa in flagranti, Universitas, Kraków 2012, s. 110

Podobni autorzy

Aleksander Puszkin Fotografia
Aleksander Puszkin 29
poeta rosyjski
Nikołaj Gogol Fotografia
Nikołaj Gogol 86
rosyjski dramaturg i powieściopisarz
Fiodor Dostojewski Fotografia
Fiodor Dostojewski 100
pisarz rosyjski
Anton Czechow Fotografia
Anton Czechow 59
rosyjski nowelista i dramatopisarz
Lew Tołstoj Fotografia
Lew Tołstoj 120
pisarz rosyjski
Michał Bakunin Fotografia
Michał Bakunin 79
rosyjski myśliciel, rewolucjonista
Otto von Bismarck Fotografia
Otto von Bismarck 38
niemiecki polityk
Benjamin Disraeli Fotografia
Benjamin Disraeli 17
polityk brytyjski
Pierre-Joseph Proudhon Fotografia
Pierre-Joseph Proudhon 88
francuski polityk i filozof