Robert Harris cytaty

„Ciekawość jest jednak potężnym bodźcem – może słabszym niż seks i chciwość, ale na pewno silniejszym od altruizmu.”

„(…) strach zaburza zdolność osądu jeszcze bardziej niż alkohol i zmęczenie.”

„Gdy zaczynają się pokazywać adwokaci, to zawsze oznacza, że sytuacja jest niedobra.”

„Gdy brakuje geniuszu, pozostaje zawsze rzemiosło.”

„W księgarniach powinny znajdować się oddzielne półki oznaczone napisem Schadenfreude.”

„Nienapisana książka to cudowny wszechświat nieskończonych możliwości. Wystarczy jednak napisać słowo, a już zostaje ściągnięta na ziemię. Po jednym zdaniu jest już w połowie taka, jak każda pieprzona książka, która kiedykolwiek została napisana.”

„Ludzka pamięć to prawdziwy skarbiec (…). Problemem jest tylko dobranie odpowiedniego klucza.”

„… jeśli Jezus Chrystus nie zdołał rozwiązać wszystkich problemów tego świata, gdy żył między nami – a przecież był Synem Bożym! – to on zachowuje się trochę nierozsądnie, oczekując, że ja zrobię to w ciągu dziesięciu lat.”

„Wszystkie dobre książki są różne, natomiast wszystkie złe są dokładnie takie same.”

„Ludzie sukcesu rzadko mają refleksyjną naturę. Stale patrzą w przyszłość – dzięki temu odnoszą sukcesy. Nie leży w ich naturze pamiętanie, co przeżywali, jak byli ubrani, kto im towarzyszył, jak pachniało świeżo skoszona trawa na dziedzińcu kościoła w dniu ich ślubu lub jak mocno ich pierwsze dziecko trzymało ich za palec.”

“To be brave, by definition, one has first to be afraid.”

“Power brings a man many luxuries, but a clean pair of hands is seldom among them.”

“Cicero smiled at us. 'The art of life is to deal with problems as they arise, rather than destory one's spirit by worrying about them too far in advance. Especially tonight.”

“What is leadership, after all, but the blind choice of one route over another and the confident pretense that the decision was based on reason”

“more enemies, more honour.”

“Of all human activities, writing is the one for which it is easiest to find excuses not to begin – the desk's too big, the desk's too small, there's too much noise, there's too much quiet, it's too hot, it's too cold, too early, too late. I had learned over the years to ignore them all and simply to start.”

“Heathrow the next morning looked like one of those bad science fiction movies "set in the near future" after the security forces have taken over the state. Two armored personnel carriers were parked outside the terminal. A dozen men with Rambo machine guns and bad haircuts patrolled outside. Vast lines of passengers queued to be frisked and X-rayed, carrying their shoes in one hand and their pathetic tolietries in a clear plastic bag in the other. Travel is sold as freedom, but we were free as lab rats. This is how they'll manage the next holocaust, I thought, as I shuffled forward in my stockinged feet: they'll simply issue us with air tickets and we'll do whatever we're told.”

“A book unwritten is a delightful universe of infinite possibilities. Set down one word, however, and immediately it becomes earthbound. Set down one sentence and its halfway to being just like every other bloody book that's ever been written. But the best must never be allowed to drive out the good. In the absence of genius there is always craftsmanship. One can at least try to write something that will arrest the readers' attention, that will encourage them, after reading the first paragraph, to take a look at the second, and then the third.”