Oscar Wilde: Na czasie cytaty (strona 8)

„Jak szczęśliwie żyliby niektórzy, gdyby o sprawy innych ludzi tak samo mało troszczyli się, jak o swoje własne.”

„Dawniej mieliśmy zwyczaj kanonizowania naszych bohaterów – obecnie ich trywializujemy.”

„Współczesne kobiety rozumieją wszystko z wyjątkiem własnych mężów.”

„Serca są po to, żeby je łamać.”

„Budzić wdzięczność w niewdzięcznych jest równie daremne jak budzić krzykiem umarłych.”

„Obecnie żonaci żyją jak kawalerowie, a kawalerowie jak żonaci.”

„Zastanawiam się często, co by się stało z cierpiącymi, gdyby, zamiast Chrystusa, znajdował się tam chrześcijanin.”

„W zasadzie myślę, że są całkiem nieznośni. Geniusze bardzo dużo mówią, nieprawdaż? Cóż za zły nawyk! I zawsze myślą o sobie, kiedy ja chcę, żeby myśleli o mnie!”

„Nie grzeszą ci, którzy grzeszą z miłości.”

„Nic nie mogło być inaczej, a Życie to straszliwa rzecz.”

„Natura jest niewygodna. Trawa jest twarda, wilgotna, pełna obrzydliwych insektów. Gdyby natura byłaby wygodna, ludzkość nie wymyśliłaby architektury.”

„Uwielbiam ostatnie słowa czegokolwiek: koniec w sztuce to początek.”

„Zostałem stworzony na własną zgubę.”

„Gdy człowiek jest szczęśliwy, żyje w harmonii z samym sobą i swoim otoczeniem.”

„Święci to ci, których najbardziej kochano.”

„Pracowałem cały ranek nad korektą jednego z mych wierszy i wykreśliłem przecinek. Po południu wstawiłem go z powrotem.”

„Znać dobrze swoich przyjaciół jest bardzo niebezpiecznie.”

„Wybaczanie naszym wrogom to nader osobliwa i chorobliwa przyjemność.”

„Każda władza degraduje człowieka.”