Nachum Bomze, także Nuchim Bomse, Nohem Bomze – polski i amerykański poeta żydowskiego pochodzenia, piszący w języku jidysz.
Należał do grupy artystów skupionych wokół czasopisma „Cusztajer”. Debiutował w roku 1929. Na początku lat trzydziestych zaprzyjaźnił się ze Stanisławem Vincenzem, który wprowadził go w swoje środowisko i ułatwił nawiązanie znajomości z wieloma literatami i publicystami. Doprowadził również do opublikowania wyboru przekładów wierszy Bomzego w czasopiśmie „Droga”. Bomze z kolei wprowadzał Vincenza w kręgi poetów i krytyków piszących w jidysz - Vincenz poznał dzięki niemu m. in. Icyka Mangera i Rachelę Auerbach.
Z rodzinnego Sasowa Bomze przeniósł się na krótko do Lwowa, a następnie do Warszawy, gdzie mieszkał i pracował do 1939 roku. Na początku wojny znalazł się we Lwowie. W 1941 trafił na kilka miesięcy do Armii Czerwonej. Następnie znalazł się w Uzbekistanie. W 1946 z Taszkientu przez Moskwę wrócił do rodzinnego miasta, stamtąd zaś przyjechał do Łodzi. W 1947 wyjechał z Polski - przez Sztokholm do Francji, a następnie do Stanów Zjednoczonych. Zamieszkał w Nowym Jorku, gdzie zmarł w roku 1954 na atak serca.
✵
1906 – 1954
