Marcus Terentius Varro zwany też Warronem z Reate , w odróżnieniu od poety Warrona z Ataksu – uczony i pisarz rzymski, w karierze politycznej doszedł do urzędu pretora. Urodził się w Reate w 116 p.n.e., zmarł w 27 p.n.e. Uczeń filologa Luciusza Eliusza Stilona i filozofa Antiocha z Askalonu.
W 67 p.n.e., jako dowódca oddziału floty, brał udział w walkach z piratami, u boku Pompejusza. W czasie wojny domowej stanął po stronie Pompejusza. W roku 49 p.n.e. był legatem i dowódcą wojsk w Hiszpanii, pokonany przez Cezara, następnie ułaskawiony, otrzymał polecenie zorganizowania biblioteki publicznej w Rzymie. Po śmierci Cezara uniknął proskrypcji przeprowadzonych przez Marka Antoniusza.
Prawdziwy erudyta, uważany był za jednego z najlepiej wykształconych ludzi w historii antycznego Rzymu. Historycy podają, że napisał 74 dzieła w 620 księgach. Do najwcześniejszych prac Warrona zalicza się 150 ksiąg Satyr Mennipejskich nazwanych od Menniposa z Gedary, cynika żyjącego w III w. p.n.e. Pisane były głównie wierszem i urozmaicane prozą. Dewizą tych satyr było: mieć jak najmniej potrzeb, wyrzec się posiadania i nie angażować w życie publiczne. Inne jego dzieło Imagines uważane są za pierwszą ilustrowaną książkę rzymską. Zawierało 700 portretów ludzi najwybitniejszych w siedmiu dziedzinach twórczości . Każdy z portretów opatrzony był krótkim epigramem oraz tekstem prozaicznym stanowiącym pochwałę danej osoby. Warron napisał też prace: historyczne , geograficzne , historyczno-obyczajowe , gramatyczne i etymologiczne , historyczno-literackie , a także dzieła z zakresu: prawa, filozofii, etyki, pedagogiki, teatru, religii, rolnictwa. Był również autorem obszernej encyklopedii pt. Disciplinarum libri IX i zbioru satyr.
Do naszych czasów zachowały się:
rozprawa De re rustica – podręcznik gospodarki rolnej, ceniony do czasów nowożytnych ; składa się z trzech ksiąg utrzymanych w formie dialogów, z których każda poświęcona jest innemu tematowi; autor przy pisaniu tego traktatu korzystał z własnego doświadczenia, literatury przedmiotu i wiedzy ludzi doświadczonych w tym zakresie,
obszerne fragmenty dzieła poświęconego łacinie De lingua Latina , wyd. 1910.
fragmenty satyr menippejskich,
a także mniejsze szczątki innych dzieł.Zaginione, monumentalne dzieło Warrona Disciplinarum libri IX , które było pierwszą rzymską encyklopedią, jest źródłem dwustopniowego podziału późniejszego szkolnictwa oraz wszechnauk na trivium i quadrivium , co razem daje siedem sztuk wyzwolonych .
Zaproponował liczenie lat od założenia Rzymu.
Wikipedia
✵
116 p. n. e. – 27 p. n. e.
_02.jpg){kind=link}