Źródło: Zakłady państwowe a geografia ojczysta, „Przegląd Geograficzny” 1918, t. 1, z. 1–2.
Ludomir Sawicki – polski geograf, podróżnik i wydawca.
Urodził się w rodzinie wysokiego urzędnika sądowego. W latach 1903-1907 studiował na uniwersytecie wiedeńskim geografię, historię i geologię, uzyskując stopień doktora. W następnych latach pogłębiał wiedzę geograficzną w Lozannie i Berlinie oraz podczas podróży naukowych po Szwajcarii, Francji, Dalmacji; wraz z amerykańskim geografem Williamem Morrisem Davisem odwiedził również północne Włochy i Walię.
Działalność naukową rozpoczął od badań geomorfologicznych Karpat, ze szczególnym uwzględnieniem procesów krasowych, glacjalnych, morfogenetycznych i in. W 1910 przeniósł się do Krakowa, gdzie stał się pionierem rozwoju antropogeografii. Po uzyskaniu habilitacji prowadził zajęcia ze studentami Uniwersytetu Jagiellońskiego, zarobkowo pracował jako nauczyciel geografii w gimnazjach w Bochni i Krakowie. W czerwcu 1919 nadano mu tytuł profesora zwyczajnego.
Od 1916 kierownik katedry geografii zwanej wówczas Gabinetem Geograficznym UJ , przekształconego później dzięki jego zaangażowaniu w Instytut Geograficzny.
Założyciel nowoczesnej drukarni i księgarni "Orbis" , której nakładem ukazywały się opracowane przez niego podręczniki szkolne, mapy i atlasy oraz czasopisma, m.in. "Wierchy".
Uczestnik ekspedycji do Syjamu , przy okazji zwiedził również Cejlon. Dwa lata później odbył półroczną podróż do Afryki . Po nabyciu samochodu terenowego i wyposażeniu go m.in. w laboratorium i łódź odbył wyprawy naukowe: na Kresy Wschodnie – 1926 , na Bałkany i do Azji Mniejszej – 1927 . Podczas kolejnego wyjazdu na Bałkany, rozpoczętego w lipcu 1928, rozchorował się i zmarł wkrótce po powrocie do Krakowa, 3 października 1928. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim.
Organizator życia naukowego, m.in. współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Geograficznego , w latach 1918-1922 pierwszy redaktor Przeglądu Geograficznego, członek towarzystw naukowych i uczestnik międzynarodowych kongresów. Uznany nauczyciel akademicki, popularyzator wiedzy geograficznej i krajoznawczej, także w formie prelekcji radiowych.
Autor licznych publikacji – ok. 150 pozycji w kilku językach, m.in.: Z fizjografii Zachodnich Karpat , Rozmieszczenie ludności w Karpatach Zachodnich , Wiadomości o środkowopolskiej morenie czołowej , W narożniku Azji , Z geomorfologii centralnego Cejlonu , Przełom Wisły przez Średniogórze Polskie i inne.
Wikipedia
Źródło: Zakłady państwowe a geografia ojczysta, „Przegląd Geograficzny” 1918, t. 1, z. 1–2.