Lew Tołstoj: Człowiek

„Dzieci są mądrzejsze od dorosłych; dziecko czuje, że w każdym człowieku jest to, co w nim, i nie ceni tytułów, lecz jedynie to, co tkwi w każdym.”

„Nienawidź zła w człowieku, człowieka kochaj.”

„Dobro rodzi się wtedy, gdy człowiek zapomina o sobie.”

„Jeśli człowiek nie może przebaczyć bratu, nie kocha go.”

„Człowiek nad niczym nie ma władzy, póki boi się śmierci. A kto się jej nie boi, do tego należy wszystko.”

„Człowiek nie tylko może, lecz powinien być wolny.”

„Młody człowiek boi się związać – ceni własną swobodę, która jest mu niezbędna do wielu innych rzeczy.”

„Człowiek nie powinien dawać dobrowolnie rządom podatków, ani pośrednich, ani bezpośrednich, także nie powinien korzystać z pieniędzy, zbieranych przez podatki, w formie pensyi, emerytury, gratyfikacyi itp. ani też z instytucyi państwowych, utrzymywanych przy pomocy podatków, zebranych przymusowo z ludu… człowiek chcący działać nie na swe osobiste dobro wyłącznie, ale ku polepszeniu bytu ludzi, nie powinien uciekać się do gwałtów rządowych dla obrony ziemi i innych przedmiotów, ani dla bezpieczeństwa osobistego albo bliźnich; lecz władać ziemią i przedmiotami swej własnej albo cudzej pracy o tyle tylko, o ile do nich inni nie roszczą żądań.”

„Nauka Chrystusa kieruje ludźmi przez wskazywanie im tej nieskończonej doskonałości – Ojca niebieskiego, do którego dobrowolnie dążyć może każdy człowiek, bez względu na stopień swej niedoskonałości.”

„Podporządkować się innym może tylko człowiek, który czuje się wolny.”

„Gdyby nie było cierpienia, człowiek nie znałby swych granic, nie znałby siebie.”

„Z pierwszymi dziećmi zawsze człowiek przesadza, chce zrobić z nich coś nadzwyczajnego.”

„Człowiek stosujący przemoc jest większym niewolnikiem od tego, który cierpi z jej powodu.”

„Odpowiadaj dobrem na zło, a zniszczysz w podłym człowieku zadowolenie ze zła.”