Krzysztof Dzikowski cytaty

„Jest w oczach twych kolor nieba z moich stron (…).”

„A ja lubię
Wszystkie cztery pory roku, bo
Każda z nich:
Wiosna, lato, jesień, zima –
Przypomina mi
Ciebie.”

„Ciągle pada! Asfalt ulic jest dziś śliski jak brzuch ryby,
Mokre niebo się opuszcza coraz niżej,
żeby przejrzeć się w marszczonej deszczem wodzie.”

„Dziewczyna w oknie, ogień był tuż, tuż!
Na ręce wziąłem ją, skoczyłem w dół…
– Chciałbym to widzieć, jak leciałeś –
Na głowę z łóżka spadłeś, to był tylko sen!”

„Ale choćbyś przekroczył trzydziestkę,
Gdy pewnego dnia kiepski masz nastrój,
To rób wszystko, co tylko na świecie
dozwolone do lat osiemnastu!”

„Każdy, kto kocha wiatr, wie jak jest,
Kiedy już z oczu nam ginie brzeg.
Wiatr na wantach gra, morze rusza w tan,
Kiedy kil znaczy ślad pośród pian.”

„„Ty”, jedyne słowo z wszystkich słów,
„Ty” najwięcej znaczy z wszystkich słów.
Ty znalazłaś dla mnie uśmiech dnia,
Ty uczyłaś mnie jak kochać świat.”

„Nie wiem, sam już nie wiem,
czy to warto kochać ciebie?
Bez pamięci, tak jak kiedyś
kochać tak, jak ty mnie,
gdy twój dzień był mym dniem.”

„(…) każdą z dróg
Chciałbym wciąż z tobą iść,
Łowić znów słońca blask
W oczach twych jeszcze dziś.”

„Raz, raz, tylko jeden raz
Z pąka powstaje kwiat,
Tylko raz gubi płatki swe.
Raz, raz, tylko jeden raz
Przydarzyć mogła się
Miłość, która złączyła nas.”

„Był taki ktoś
kogo nie zastąpi nikt
Był taki dzień
minął tak jak wszystkie dni
Był taki list
który nie zawierał słów
Był taki ktoś
kto nie wróci nigdy już”

„Tak się dłuży czas.
W kapeluszu gniazdko zdążył uwić ptak.”

„Jest w dłoni mej miejsce na twą małą dłoń,
Jak zamknąć mam nasze życie w klatce rąk?”

„A ona, a ona nie mówi nic.
Jej uśmiech, ten uśmiech –
Czy ze mnie drwi?”

„Razem z wiatrem, który ucichł ponad ziemią,
Z marzeniami, które teraz nic nie zmienią,
Żegnam ciebie w moich myślach, Consuelo.”

„Włosy złote ma jak… jak…
W oczach jej gra czarne morze.”

„Siedzisz i zaplatasz piękne swe warkocze.
Zaraz powiesz z dumą, że już masz pięć lat.
Hej! Hej! Hej! Florentyno!”

„Wszystko już u nas jest,
Bo z postępem idzie wieś:
Kino jest i aktywny music club;
Jak tu na fujarce można grać, no jak?”

„Więc ty, ty też pamiętaj,
Co między nami było dobre,
Pamiętaj,
Niczyjej winy nie ma w tym,
Że rozdzielają nas
Zwyczajne dni.”

„Ciągle pada…
alejkami już strumienie wody płyną
jakaś para się okryła peleryną
przyglądają się, jak mokną bzy w ogrodzie…
A ja?
A ja chodzę!

W strugach wody, ale z czołem podniesionym,
Żadna siła mnie nie zmusza i nie goni,
Idę niby zwiastun burzy z kwiatkiem w dłoni….
O tak!”

„Była to głupia miłość.
Dawno już się skończyła,
Czasem tylko mi tamtej wiosny żal.
Była to głupia miłość.
Była to głupia miłość.
Czemu więc tej miłości tak mi brak?”

„Byłaś mej pamięci wierszem,
Byłaś.
Byłaś moją myślą pierwszą,
Byłaś.
Lądów moich marzeń brzegiem.
A czym teraz będziesz? Nie wiem (…).”

„Jak
mam przepraszać
lepsze kwiaty
zamiast słów
Więc
po co słowa
kupię tobie
bukiet róż
bo róża też kolce ma”

„Prędzej strop stawiajcie, cieśle,
Dajcie wiechę na dach.
Już niedługo, panno młoda,
Staniesz ze mną w tych drzwiach.”

„To rytm Ziemi jest pieśnią morza.
To rytm Ziemi jest hukiem lawin.
To rytm Ziemi rozbrzmiewa wokół ciebie.
To rytm Ziemi jest krzykiem ptaków.
To rytm Ziemi jest szumem skalnych wiatrów.
To rytm Ziemi jest rytmem życia.”

„Zobacz, pająki tkały welon twój,
Widzisz, z pajęczej przędzy tkany tiul.”

„W taką noc nie można spać.
Wciąż skrzypią drzwi i trzeszczy dach.
I słucham tak, wciąż sam i sam,
Co śpiewa mi w kominie wiatr.”

„Patrzysz, jak żeglują stada chmur po niebie.”

„A ja chodzę i niestraszna mi wichura ni ulewa,
Ani piorun, który trafił obok drzewa,
słucham wiatru, który wciąż inaczej śpiewa.”

„Jestem malarzem nieszczęśliwym:
Kłopoty mnie nękają wciąż,
Bo choćbym nie wiem co malował,
Spod pędzla mi wychodzi słoń!”

„Od wczoraj już obca pani, pan.
Nie mówi nikt, tylko radio gra.
Od wczoraj już wiem, że nie chcesz mnie.
Od wczoraj nie znamy się, nie znamy się.”

„Wiem, że masz dość,
Lecz, widzisz, dziewczyno,
Wybrałaś mnie sama,
Więc humory moje znoś.”

„Jak wędrowne ptaki
swój rzucamy brzeg
rodzinny brzeg
Wśród opuszczonych miast
poranna wstaje mgła
i tylko żegna nas
zachodni wiatr”

„Z mej kieszeni grzeczne dzieci
Już zrobiły kosz na śmieci (…).”