Krystyna Janda: Cytaty o czytaniu

Krystyna Janda jest polska aktorka. Odkryj ciekawe cytaty na temat czytanie.
Krystyna Janda: 26   Cytatów 0   Polubień

„Była niezorganizowana. Osobna. Miała swój świat. Czytała, czytała, czytała. Zachwycała się zdaniami, i słowami. Wzruszała wierszami. Rozumiała, co czyta. Świat był taki, jakim go czytała. Ludzie byli tacy, jakimi ich sobie idealizowała. Kochała, kochała, kochała. Pisała listy, nie spała, czasem cierpiała, żyła w uniesieniu. Nie zastanawiał się, ile kosztuje mleko i dlaczego drabiny straży pożarnej sięgają tylko do ósmego piętra (…) Pracowała. Żyła. Nie widziała nigdy dokładnie, jaka jest data i która godzina. Żyła.”

Krystyna Janda

Różowe tabletki na uspokojenie

O ludziach , O świecie , O cierpieniu , O czasie

„Trafiłam do teatru, gdzie była hierarchia i szczebelki w drabinie, po której trzeba się było piąć. Wymagano talentu, oryginalności i techniki. Mówiło się żartem, że Woszczerowicz straszy po korytarzach: jak się ma złą dykcję albo mówi za cicho, to złapie za kostkę. Partnerzy, wspaniali doświadczeni koledzy, byli wymagający. Wchodziłam na scenę z Aleksandrą Śląską, Janem Świderskim, Czesławem Wołłejką. Nie było żartów. Trzeba było im dorównać. Kiedy graliśmy Mewę zdarzyła się zabawna sytuacja: Śląska w roli Arkadiny grała słynną scenę pożegnania, tymczasem Bohdan Ejmont – w epizodycznej roli rządcy – mówił w tej scenie krótkie zdanie, które ktoś na widowni nagrodził brawami. To oznaczało, że reżyser się pomylił. Zwołano w tej sprawie zebranie, a potem zrobiono próbę.”

Krystyna Janda

Źródło: „Rzeczpospolita”, 10 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20429

O czytaniu , O pożegnaniu

„Czy wierzy pani w horoskopy? Numerologię?
– Nie.
– A czy pani je czyta?
– Tak.
– Czy jest pani przesądna?
– Ależ skąd?
– Czy wierzy pani w przeznaczenie, fatum, nieuchronność zdarzeń?
– Nie.
– Siły nadprzyrodzone, zaklęcia, wróżby, klątwy, rzucone uroki, czary, pewnie też nie?
– Oczywiście, nie. To bzdura.
– W co pani wierzy?
– W siebie, w rozsądek, sprawiedliwość, rozum i pracowitość.
– Ale w przypadek chyba pani wierzy?
– Tak, może tylko w przypadek.”

Krystyna Janda

Różowe tabletki na uspokojenie

O sprawiedliwości , O sile , O czytaniu

„Nigdzie na świecie nie ma podobnej sytuacji, kiedy to ten sam aktor gra jednocześnie w serialu, teatrze i filmie. To jest piekło i szatani.”

Krystyna Janda

Źródło: „Dziennik Metro”, 16 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19703

O grach , O piekle , O czytaniu

„Miłości babci i dziadka nie zastąpi nic. Socjalistyczne przedszkola i żłobki narobiły tyle złego, że rodzice, którzy przez nie przeszli, mają złe wspomnienia.”

Krystyna Janda

Źródło: „Rzeczpospolita”, 10 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20429

O rodzicach , O czytaniu

„Życie bez jakiejkolwiek twórczości jest bez sensu.”

Krystyna Janda

Źródło: „Dziennik Metro”, 16 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19703

O życiu , O czytaniu , Sens

„(…) Bardini był bezpiecznym reżyserem. U niego nie można się było pomylić.”

Krystyna Janda

o Aleksandrze Bardinim.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 10 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20429

O czytaniu

„Nie jestem za tym, żeby rozliczać teatry z osiągnięć artystycznych, ponieważ artystą się bywa, ale przy minimalnym rozpisaniu projektu widać, czy coś ma perspektywy.”

Krystyna Janda

Źródło: „Dziennik Metro”, 16 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19703

O czytaniu

„Dla mnie receptą jest niezmuszanie się do niczego. Ja robię to, na co mam ochotę. A na szczęście mam ochotę pracować.
Ja nie spotykam się z ludźmi, z którymi się nie chcę spotkać. Nie czytam książek, które mnie nudzą. Nie oglądam filmów… Od pewnego momentu uznałam, że nic nie muszę ani nie powinnam nawet.
Takie słowo „powinnam” też wykreśliłam.”

Krystyna Janda

Źródło: „Żyję tak, jak podpowiada mi nastrój”, TVN24 http://www.tvn24.pl/-1,1596251,0,1,zyje-tak--jak-podpowiada-mi-nastroj,wiadomosc.html

O szczęściu , O książkach , O nastroju , O czytaniu

„Mnie teatru nikt nie dał, sama go stworzyłam. Nie rozumiem tej buty, tego roszczenia, które ma środowisko teatralne, że należą im się miliony, a oni roztoczą jakąś wizję. Wiem, że awangarda kosztuje i ona musi mieć pieniądze, bo sztuki wizjonerskie potrzebują nakładów. Jednak dobre spektakle można robić też za małe pieniądze. A koszty utrzymania teatru państwowego, utrzymania całej instytucji, są niewiarygodne. Przysięgam, gdybym miała takie pieniądze, zbudowałabym z tego teatr.”

Krystyna Janda

Źródło: „Dziennik Metro”, 16 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19703

O pieniądzach , O butach , O czytaniu