Julian Seymour Schwinger – amerykański fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1965, wspólnie z Richardem Ph. Feynmanem i Shin’ichirō Tomonagą.
Urodzony żydowskiej rodzinie w Nowym Jorku, był synem Benjamina Schwingera i Belli z domu Rosenfeld. Uczęszczał do City College of New York, w roku 1939 uzyskał doktorat na Columbia University. W czasie wojny pracował w laboratorium promieniowania w MIT, opracowując teoretyczne podstawy dla radaru. W latach 1947–1972 profesor Harvard University w Cambridge, od 1972 r. profesor University of California w Berkeley, członek National Academy of Sciences w Waszyngtonie. Autor licznych prac z dziedziny fizyki jądrowej, relatywistycznej mechaniki kwantowej, fizyki statystycznej i teorii cząstek elementarnych. Był znany także jako doskonały pedagog – trzech jego studentów zdobyło później Nagrody Nobla.
Nagrodę Nobla otrzymał w roku 1965 wspólnie z Richardem Feynmanem i Shin’ichirō Tomonagą „za fundamentalne prace z dziedziny elektrodynamiki kwantowej, które wywarły duży wpływ na fizykę cząstek elementarnych”.
Wikipedia
✵
12. Luty 1918 – 16. Lipiec 1994