Juan Perón cytaty

Juan Domingo Perón Sosa – argentyński wojskowy i polityk, minister i wiceprezydent w latach 40., prezydent Argentyny w latach 1946-1955 i 1973-1974.

Pochodził z rodziny katolickiej. W 1911 został uczniem szkoły wojskowej, po ukończeniu której podjął służbę w argentyńskiej armii. W 1930 został prywatnym sekretarzem ministra wojny, do 1936 był wykładowcą historii na akademii wojskowej. W 1938 został wysłany do Europy jako obserwator wojskowy. Przebywał m.in. we Włoszech Benita Mussoliniego. Należał do spisku oficerów, który dokonał w maju 1943 zamachu stanu przeciwko prezydentowi Ramonowi Castillo. Został wówczas wyznaczony przez juntę na ministra pracy i spraw socjalnych, a w 1944 na wiceprezydenta i ministra wojny. W wyniku walki o władzę w październiku 1945 został aresztowany, ale po kilku dniach uwolniony wskutek demonstracji popierającego go ruchu związkowego CGT.

W 1946 został wybrany prezydentem kraju z ramienia założonej przez siebie Partii Pracy. Opierał się na poparciu związków zawodowych , wojska i części klasy średniej. W gospodarce prowadził politykę interwencjonistyczną. Dokonał nacjonalizacji banków i kolei, wprowadził niedzielę jako dzień wolny od pracy oraz uruchomił roboty publiczne, w wyniku których powstało wiele szkół i szpitali. Chcąc uniezależnić gospodarkę argentyńską od wpływów zachodnich znacjonalizował także koleje należące głównie do firm brytyjskich i francuskich. Uniknął on uwikłania kraju w zimną wojnę. Łączył w swojej polityce nacjonalizm z hasłami sprawiedliwości społecznej, „pokoju klasowego” i „trzeciej drogi”. W rządzie Peróna znalazło się miejsce zarówno dla bogatych przemysłowców, jak i socjalistów. W trakcie pierwszej kadencji prezydenta Partia Pracy przekształciła się w ugrupowanie o nazwie Partia Justycjalistyczna. Rząd przywrócił stosunki dyplomatyczne z ZSRR. Polityka odnowienia relacji z ZSRR wraz z próbami uzyskania suwerenności gospodarczej spotkały się z oporem USA które wprowadziły antyargentyńskie embargo. Rząd USA widział w działaniach rządu Argentyny próbę budowy komunizmu w Ameryce. W kampaniach politycznych wspierany przez niezwykle popularną żonę, Evę Duarte-Perón, zwaną Evitą, cenioną zwłaszcza za działalność społeczną i charytatywną.

W 1951 roku ponownie został wybrany na prezydenta kraju. Druga kadencja rozpoczęła się dla rządu niekorzystnie ze względu na suszę która w tym czasie ogarnęła region i wywołała kryzys gospodarczy. Napięta sytuacja doprowadziła do coraz ostrzejszej rywalizacji między rządem a opozycją. Perón próbował pozbawić opozycję dostępu do mediów a dzienniki opozycji zostały zamknięte lub wywłaszczone, ponadto rząd popadł w konflikt z Kościołem w związku z liberalną polityką społeczną. Na skutek coraz częstszych kryzysów doszło do rozłamu w łonie samych peronistów. W czerwcu 1955 roku doszło do nieudanej próby zamachu stanu. Trzy miesiące później doszło do kolejnego puczu który okazał się sukcesem puczystów. Organizatorami puczu byli nacjonalistycznie i katolicko nastawieni oficerowie wojska. Perónowi udało się uciec z kraju samolotem. Udał się wówczas do Wenezueli, a następnie do Hiszpanii.

Po puczu z 1955 roku organizacje peronistowskie zostały zdelegalizowane. Do wyborów dopuszczono peronistów dopiero w 1973 roku. W wyborach z tego roku zwycięsko wyszedł lewicowy peronista Héctor José Cámpora, ustąpił on jednak w celu umożliwienia Peronowi powrotu do władz. Perón powrócił do Argentyny w czerwcu. W trakcie krótkiej kadencji prezydenta doszło do krótkotrwałej poprawy sytuacji gospodarczej. Prezydent ponownie zastosował interwencyjną politykę społeczną i gospodarczą podobną do tej prowadzonej w latach 40. Przeprowadził nacjonalizację banków i przedsiębiorstw innych branż oraz wprowadził ograniczenia na zagraniczne inwestycje. Ożywienie gospodarcze zaprzepaścił kryzys naftowy który zmusił rząd do polityki oszczędności oraz doprowadził do gwałtownego wzrostu inflacji. Prezydent zwrócił się w stronę prawicy. Ostatnia kadencja Peróna charakteryzowała się represjami wobec opozycji, utworzeniem organizacji paramilitarnych, walką prawicowych i lewicowych peronistów oraz rebelią lewicowych partyzantów.



✵ 8. Październik 1895 – 1. Lipiec 1974
Juan Perón Fotografia
Juan Perón: 15   Cytatów 0   Polubień

Juan Perón słynne cytaty

„W czasach, gdy byłem chłopcem, nie istniał zwyczaj chodzenia na prywatki. Nie zdarzało się nam ot tak, po prostu pójść do kogoś i kochać się z porządną dziewczyną.”

Źródło: Nigel Cawthorne, Życie erotyczne wielkich dyktatorów, tłum. Zofia Domaniewska, wyd. Puls, ISBN 1859170676, s. 146.

„Jeśli chodzi o mnie, jestem syndykalistą, a zatem także i antykomunistą, sądzę jednak, że musimy zorganizować pracowników w takie związki, aby to pracownicy, a nie właściciele czy agitatorzy odnieśli największe korzyści.”

słowa z listopada 1943.
Źródło: Daniel Chirot, Tyrani XX wieku, Wydawnictwo Michał Urbański, Warszawa 1997, ISBN 8390206382, s. 269.

„Ten człowiek popełnił błędy, których ja nie popełnię.”

o Benito Mussolinim.
Źródło: F. Luna, Argentina de Peron a Lanusse 1943–1973, Barcelona 1973, s. 22., cyt. za: Marek Bankowicz, Demokraci i dyktatorzy, Krakowski Instytut Wydawniczy, Kraków 1993, ISBN 8390038503, s. 281.

Juan Perón Cytaty o historii

„Jako zwykły obywatel wśród moich „descamisados” pragnę wszystkich was przytulić do serca!”

przemówienie z balkonu swej siedziby Casa Rosada do tłumu.
Źródło: Sigrid Maria Grössing, Kobiety za kulisami historii, op. cit., s. 160.

„To chyba znacznie lepiej, niż gdyby mówiono, jak o wielu znanych mi wyższych oficerach, że widuje się mnie z pewnym aktorem.”

reakcja na niezadowolenie wojskowej elity, która krzywo patrzyła na związek Juana Peróna z podrzędną aktorką Evą Duarte.
Źródło: Sigrid Maria Grössing, Kobiety za kulisami historii, op. cit., s. 154.

„Chlubię się posiadaniem trzech zaszczytnych tytułów: tytułu żołnierza, pierwszego argentyńskiego robotnika oraz patrioty.”

Źródło: Sigrid Maria Grössing, Kobiety za kulisami historii, tłum. Barbara i Daniel Lulińscy, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2002, ISBN 8311095914, s. 153.

„Komunizmu nie powstrzyma się przez podejmowanie rezolucji, lecz przez poprawę warunków życia naszych narodów, wyzyskiwanych przez klasy uprzywilejowane.”

Źródło: Andrzej Pankowicz, Historia 4. Polska i świat współczesny. Podręcznik dla szkół średnich dla klasy IV liceum ogólnokształcącego oraz dla klasy III technikum i liceum zawodowego, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994, ISBN 8302047538, s. 265.

Juan Perón cytaty

„Nie uznaję nad sobą jakiejkolwiek suwerennej władzy innej niż władza ludu. Gdy lud popełnia błędy, ja błądzę z ludem. To jest jedyny rodzaj błędu, jaki potrafię sobie wytłumaczyć.”

Źródło: A.E. van Niekerk, Populism and political development in Latin America, Rotterdam 1974, s. 154., cyt. za: Marek Bankowicz, Demokraci i dyktatorzy, Krakowski Instytut Wydawniczy, Kraków 1993, ISBN 8390038503, s. 289.

„Jestem człowiekiem zasad, moją pierwszą zasadą jest pragmatyzm.”

Źródło: polityka.pl http://archiwum.polityka.pl/art/gospodarka-magiczna,372466.html

„Ten kraj miał dotychczas tylko rządy polityczne. Obecnie mamy nie tylko polityczny, ale również ekonomiczny i społeczny rząd. Rozwijamy te trzy obszary tak, aby razem uformowały rząd integralny.”

o Argentynie.
Źródło: A.E. van Niekerk, Populism and political development in Latin America, Rotterdam 1974, s. 152., cyt. za: Marek Bankowicz, Demokraci i dyktatorzy, Krakowski Instytut Wydawniczy, Kraków 1993, ISBN 8390038503, s. 293.

„Nie odczuwam ani nienawiści, ani urazy. Walczyłem o interesy wszystkich. Dwukrotnie byłem legalnie wybrany i nie nadaję się na dyktatora. Mam dziś prawo do dysponowania życiem, które mi pozostało. Lata pracy zaczynają ciążyć. Słuszne i rozsądne jest zastąpić człowieka doktryną i instytucjami.”

z listu do generała Lombardiego, gdy Peron przebywał na terenie ambasady paragwajskiej po utracie władzy.
Źródło: Kazimierz Kozub, Politycy z pierwszych stron gazet, wyd. Iskry, Warszawa 1976, s. 317.

Podobni autorzy

Julio Cortázar Fotografia
Julio Cortázar 22
argentyński pisarz
Jorge Luis Borges Fotografia
Jorge Luis Borges 45
argentyński pisarz, poeta i eseista
Mustafa Kemal Atatürk Fotografia
Mustafa Kemal Atatürk 15
turecki polityk i wojskowy
Robert Baden-Powell Fotografia
Robert Baden-Powell 107
brytyjski wojskowy, pisarz, twórca skautingu
Salvador Allende Fotografia
Salvador Allende 5
chilijski polityk
Gabriele d'Annunzio Fotografia
Gabriele d'Annunzio 8
włoski poeta, dramaturg i prozaik
Augusto Pinochet Fotografia
Augusto Pinochet 14
wojskowy dyktator Chile
Ernesto Guevara Fotografia
Ernesto Guevara 35
rewolucjonista argentyński
Dwight Eisenhower Fotografia
Dwight Eisenhower 15
prezydent USA
Dag Hammarskjöld Fotografia
Dag Hammarskjöld 25
szwedzki polityk, dyplomata, ekonomista i prawnik