Jacek Woroniecki: Na czasie cytaty (strona 4)

Tę miarę do mnie zastosuj.
dzień przed śmiercią.
Źródło: s. Imelda Błeszyńska, O. Jacek Woroniecki. Dominikanin – wychowawca – patriota. 1978–1949, Fundacja Servire Veritati Instytut Edukacji Narodowej, Lublin 2006, s. 223.

O śmierci , O Bogu , O prawdzie , O tajemnicy

„Wobec tej doskonałości życia duchowego Najświętszej Panny, niejeden może zadać sobie pytanie, czy wobec tego mogło być w Jej życiu miejsce na zasługę, skoro nie znała Ona w nim tych walk i zmagań, które nasze życie przepełniają. Takie stawianie tego zagadnienia wynika z błędnego pojmowania źródła zasługi. Nie trudności, jakie się ma do pokonania stanowią o istocie zasługi, ale miłość z jaką uczynek spełniamy.”

Jacek Woroniecki

Pełnia modlitwy
Źródło: s. 183, 184

O miłości , O życiu , Pytanie

„Ani w sentymentalizmie, przyznającym uczuciom pierwsze miejsce, nie podporządkowane żadnym wyższym czynnikom, ani w stoicyzmie, żądającym wykluczenia uczuć z życia moralnego, o poddawaniu ich pracy wychowawczej nie może być mowy. Łatwo zrozumieć, co są warte dla życia praktycznego systemy moralne, w których na wychowanie uczuć nie ma miejsca!”

Jacek Woroniecki

Katolickość tomizmu
Źródło: s. 45

O emocjach

„Jeśli po tym rzucie oka na zadania i trudności hagiografii zapytamy, co się na tym polu u nas robi, to będziemy musieli niestety dać bardzo smutną odpowiedź. Nie robi się nic! W cudownym rozwoju nowożytnej hagiografii katolickiej ostatniej doby nie wzięliśmy żadnego udziału!”

Jacek Woroniecki

Hagiografia
Źródło: s. 41.

„Wiemy, że stopień chwały, jaki zbawionym przypadnie w udziale, uzależniony będzie od stopnia doskonałości, do jakiej się wzniosą w miłości na tej ziemi.”

Jacek Woroniecki

Macierzyńskie Serce Maryi
Źródło: s. 190

O uzależnieniu

„Pogoda twarzy należy do toalety duszy chrześcijańskiej; nie wolno jej się bez niej ukazywać ludziom, gdyż świadczyłoby to o niezadowoleniu z Boga i niedostatecznej miłości do niego.”

Jacek Woroniecki

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/1
Źródło: s. 270

O Bogu , O duszy , O pogodzie

„Na harmonię w stanie sprawiedliwości pierwotnej składały się trzy ogniwa: pierwsze polegało na podporządkowaniu duszy Bogu, drugie ciała duszy, trzecie – świata zewnętrznego człowiekowi, w którego wnętrzu panowała harmonia całkowita. Grzech pychy pierwszego człowieka zerwał pierwsze ogniwo, a z nim pękły i pozostałe.”

Jacek Woroniecki

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 401

O Bogu , O sprawiedliwości , O duszy , O zerwaniu

„W sferach katolickich musi się tedy coraz bardziej rozpowszechniać to przekonanie, że poznanie wiary jest ścisłym obowiązkiem sumienia i że dla spełnienia tego obowiązku trzeba módz niejedno poświęcenie zrobić; że nie trzeba żałować pieniędzy na książki katolickie, ani czasu na ich przestudjowanie, że jeżeli można tak wiele dla innych celów podróżować (a gdzież się podróżuje w wyższych klasach więcej, jak u nas), to można też pojechać zagranicę, i na jaki zjazd katolicki, na kursa wakacyjne, tak często teraz organizowane dla rozpowszechnienia nauki wiary, lub wreszcie na dobre rekolekcje, mające życie religijne pogłębić, zagrzać, a nieraz i naprostować.”

Jacek Woroniecki

Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 20.

O życiu , O książkach , O wierze , O podróżowaniu

„W etyce bez Boga o wychowaniu sumienia mowy być nie może; zostaje ono pozostawione samo sobie i albo się ugnie pod naporem z zewnątrz, albo stężeje w wewnętrznej samowoli i pysze.”

Jacek Woroniecki

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/1
Źródło: s. 59

O Bogu

„Cnoty teologiczne są więc nadprzyrodzoną nadbudową naszego charakteru, wiążącą się z jego przyrodzoną budową w jedna całość. Razem z cnotami kardynalnymi tworzą one te główne punkty oparcia w pracy nad sobą, koło których potem grupuje się dalszy rozwój poszczególnych naszych władz. Cnoty kardynalne wprowadzają porządek do naszego życia doczesnego, zaś cnoty teologiczne podnoszą to życie do poziomu nadprzyrodzonego i nadają mu taką organizację wewnętrzną która by pozwalała stale i regularnie zdążać do nadprzyrodzonego celu, który Bóg postawił przed nami i którym jest on sam.”

Jacek Woroniecki

Katolicka etyka wychowawcza, Tom I
Źródło: s. 405

O życiu , O Bogu , O charakterze

„Jak więc dla historyka dostarczają materjału archiwa, a dla przyrodnika wycieczki wycieczki, zbiory lub laboratorja, tak teolog materjał swój czerpie ze swej wiary, zapomocą której przyswaja sobie objawione prawdy Boże i potem je w swej duszy przechowuje. Teologja jest przeto naukowem usystematyzowaniem danych wiary; opiera się na wierze i bez niej istnieć nie może. Teolog, któryby stracił wiarę, przestałby być teologiem, byłby jak ten historyk, któryby raptem postradał wszystkie dokumenta historyczne, na których wyniki swojej pracy opierał, albo jak przyrodnik, który został pozbawiony całego swego materjału doświadczalnego.”

Jacek Woroniecki

Źródłoː s. 69
Królewskie kapłaństwo

O Bogu , O wierze , O duszy

„Apostolstwo to [dominikańskie] winno być zawsze głęboko doktrynalne, a przy tym umieć się przystosować do potrzeb umysłowych wszystkich warstw społeczeństwa, od najszerszych, mniej wykształconych, do najwyższych, nadających ton i kierunek całemu życiu duchowemu społeczeństwa.”

Jacek Woroniecki

Źródło: o. Marek Miławicki OP, Pobożność ludowa w pracy duszpasterskiej dominikanów na ziemiach polskich http://www.teofil.dominikanie.pl/wydanie/artykuly/92, „Teofil”, 2 (22) 2005

„Za dużo jeszcze u nas bredni Draperowskich o sprzecznościach między rozumem a wiarą kursuje, i z nich to wpływające uprzedzenia trzeba przede wszystkiem z umysłów wykorzenić. Jedynie gruntowne przestudjowanie stosunku rozumu do wiary może raz na zawsze rozwiać tak bardzo rozpowszechnione u nas obawy osłabienia wiary przez jej dokładniejsze poznanie.”

Jacek Woroniecki

Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 19, 20.

O wierze

„Mało kto niestety zdaje sobie sprawę z tego, że gdy jest w stanie łaski, jest zarazem w stanie mistycznym, który mu wiele światła, sił i pociechy dać może, o ile świadomie będzie nad jego rozwojem pracował. Gdyby się o tem więcej wiedziało, może i pobożność współczesna nie byłaby jak ta, o której Św. Paweł mówi: „pozory pobożności zachowali, ale moc, która z niej płynie, odrzucili””

Jacek Woroniecki

II Tym 3, 5
Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 63.

O zachowaniu