Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, op. cit., s. 201.
Henri Landru słynne cytaty
„Cóż, nie pierwszy raz potępiono niewinnego człowieka. Będę dzielny. Będę dzielny.”
idąc na stracenie.
25 lutego 1922
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, tłum. Agnieszka Tynecka, Tomasz Bednarowicz, Robert Foltyn, Time after Time. International, Los Angeles-Łódź 1991, ISBN 8390036002, s. 202.
Wypowiedzi Fernande Segeret
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, op. cit., s. 201.
ogłoszenie, dzięki któremu znalazł madame Cuchet na początku I wojny światowej (1914).
Źródło: Curt Riess, Procesy…, op. cit., s. 174.
na procesie Landru.
Wypowiedzi Fernande Segeret
Źródło: Curt Riess, Procesy…, op. cit., s. 177.
doradzając swej kochance Fernande Segeret, by poślubiła swego byłego narzeczonego, który wrócił z niewoli.
Źródło: Curt Riess, Procesy, które poruszyły świat. Od antyku do XX wieku, tłum. Paweł Piszczatowski, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2006, ISBN 9788389632296, s. 177.
Henri Landru Cytaty o seksie
Wypowiedzi Fernande Segeret
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, op. cit., s. 201.
„Te kobiety poszły za głosem swego przeznaczenia.”
podczas procesu.
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, op. cit., s. 202.
„Zrobiłem to. Spaliłem ich ciała w piecu w mojej kuchni.”
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, op. cit., s. 203.
„Nie mam mu nic do zarzucenia. Bardzo go kochałam i byłam z nim bardzo, bardzo szczęśliwa.”
Wypowiedzi Fernande Segeret
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, op. cit., s. 202.
„Dwa bilety w jedną stronę i jeden powrotny.”
z notatnika Landru.
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, op. cit., s. 201.
Henri Landru Cytaty o śmierci
„Dziękuję, nie piję. Dziękuję, nie palę.”
gdy zaproponowano, zgodnie z tradycją, rum, a następnie papierosa jak ostatnią przyjemność przed egzekucją.
25 lutego 1922
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, ISBN 8305129713, s. 283.
„Dziękuję panu. Moja sprawa była trudna, powiedzmy sobie otwarcie: beznadziejna.”
dziękując mecenasowi Moro-Giafferiemu, który był jego obrońcą w procesie.
25 lutego 1922
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, op. cit., s. 283.
na szafocie, kiedy jego spowiednik krzyknął „Odwagi!”.
25 lutego 1922
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, op. cit., s. 283.
„Uczyniłbym to z przyjemnością, ojcze, ale nie mogę pozwolić czekać tym panom!”
do proponującego mu uczestnictwo w mszy księdzu, wskazując kata i jego pomocników.
25 lutego 1922
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, op. cit., s. 283.
Henri Landru cytaty
anons prasowy z 1 maja 1915.
Źródło: Curt Riess, Procesy…, op. cit., s. 173.
Źródło: Curt Riess, Procesy…, op. cit., s. 195.
Źródło: Curt Riess, Procesy…, op. cit., s. 185–186.
na procesie.
Źródło: Curt Riess, Procesy…, op. cit., s. 185.
rankiem 12 kwietnia 1919, gdy został aresztowany.
Źródło: Curt Riess, Procesy…, op. cit., s. 179.
„Owszem, odejdę z nim; to jest mój bagaż.”
do adwokata Moro-Giafferiego, który chwilę przed egzekucją prosił go o potwierdzenie, czy rzeczywiście popełnił zarzucane mu zbrodnie (wezwał go, „by nie odchodził ze świata z tym sekretem”).
25 lutego 1922
Źródło: Zygmunt Kałużyński, Tomasz Raczek, Leksykon filmowy na XXI wiek. Rarytasy, niewypały i kurioza, Instytut Wydawniczy Latarnik im. Zygmunta Kałużyńskiego, Michałów-Grabina 2006, s. 224.