Georg Christoph Lichtenberg: Na czasie cytaty (strona 4)

„Wyglądało to tak błazeńsko, jak wydawać się musi rakowi, gdy zobaczy człowieka idącego do przodu.”

„Ludzie, którzy nigdy nie mają czasu, czynią najmniej.”

„Przyzwyczajaj swój umysł do wątpienia, a serce do zgodności. Poznawaj ludzi i miej odwagę dla dobra twego bliźniego mówić prawdę.”

„Pewność przekonania – gdybym chciał, to bym mógł – jest przyczyną bierności niejednej dobrej głowy.”

„Mówi się wiele o oświeceniu i pragnie więcej światła. Mój Boże, cóż jednak pomoże światło, gdy ludzie albo w ogóle nie mają oczu, albo (nawet jeśli je mają) świadomie wyrzekają się patrzenia.”

„Nawet najbardziej łagodne, skromne i dobre dziewczęta są zawsze łagodniejsze, skromniejsze i lepsze, gdy stwierdzą w lustrze, że są piękne.”

„Lepiej jest nie badać w ogóle jakiejś sprawy niż uczynić to powierzchownie; zwykły zdrowy rozsądek bowiem nie popełnia tylu błędów, co połowiczna uczoność.”

„Kto potrafiłby dobrze naśladować, niechętnie naśladuje.”

„Chciałbym wiedzieć, czy wszyscy, którzy piszą przeciw równości stanów i uważają tę równość za coś śmiesznego, właściwie wiedzą, co piszą.”

„Kto mniej posiada, niż pożąda, powinien wiedzieć, że posiada więcej, niż jest tego wart.”

„Pisarz nadaje metaforze ciało, lecz czytelnik duszę.”

„Gdy kształcimy matki, wychowujemy dzieci w ich łonie.”

„Z miłości ojczyzny wypisują rzeczy, z powodu których obcy wyśmiewają nasz ukochany kraj.”

„Przytacza się jedynie złe uczynki, których przyczyną jest wino. Jednak przyczynia się ono również do wielu dobrych, o których się nie mówi. Wino podnieca do aktywności: dobrych do dobrej, złych do złej.”

„Mamy pokazać na scenie niemieckie charaktery. Znakomicie. A te niemieckie charaktery pokażą nas na szubienicy. Nieprawdaż?”

„Zawsze podobało mi się u człowieka to, że on, który zbudował Luwry, wieczyste piramidy i katedry, przygląda się z podziwem pszczelim celkom czy domkom ślimaczym.”

„Chełpimy się często w podeszłym wieku młodzieńczą wrażliwością, której nie posiadaliśmy nigdy.”

„Ludzie, którzy wymyślili odpuszczenie grzechów przy pomocy łacińskich formułek, winni są największego zepsucia.”

„Niektórzy stają się naukowcami, tak jak inni żołnierzami, dlatego tylko, że nie nadają się do niczego innego.”