John Burke Shelley − walijski muzyk rockowy, znany głównie jako basista i wokalista zespołu Budgie.
Swoją karierę muzyczną Burke Shelley rozpoczął dołączając w 1967 do tria Budgie, z którym koncertuje do dnia dzisiejszego. Jak sam przyznaje, początkowo pozostawał pod sporym wpływem rewolucji hippisowskiej, co widać w akustycznych nagraniach Budgie, z czasem jednak jego gra w zespole stała się cięższa, a styl bliższy nurtowi heavy revolution. W jego repertuarze sporo miejsca zajmują również sentymentalne bluesowe kompozycje. Z początkiem lat 80. wzbogacił brzmienie grupy o elementy popowe i funkowe, a nawet soft rockowe. W tym czasie jego piosenki zaczęły nieść ze sobą treści chrześcijańskie.
Krytycy muzyczni lokują ostry, wysoki śpiew Shelleya obok innych oryginalnych stylów wokalnych twórców takich jak Geddy Lee oraz Robert Plant. Jego znakiem rozpoznawczym na scenie stały się wielkie okulary, które przez większość życia musiał nosić z powodu dziedzicznej wady wzroku; dziś można spotkać go na koncertach najczęściej w zestawieniu swoich czerwonych trampek z przedartymi na kolanach spodniami.
Wikipedia
✵
10. Kwiecień 1947