Bruno Winawer – polski pisarz pochodzenia żydowskiego, komediopisarz, prozaik, poeta, felietonista, tłumacz, z wykształcenia fizyk. Autor popularnych komedii obyczajowych, często związanych z tematyką naukową, licznych felietonów popularnonaukowych i literackich oraz powieści fantastycznonaukowych.
Podczas rewolucji 1905 roku związany z SDKPiL, autor polskiej Marsylianki robotniczej. Studiował fizykę na uniwersytecie w Heidelbergu. Był asystentem laureata nagrody Nobla Pietera Zeemana na uniwersytecie w Amsterdamie. W latach 1917-1920 pracował naukowo na Politechnice Warszawskiej.
Po wybuchu II wojny światowej przebywał najpierw we Lwowie, 17 września 1940 roku wstąpił do Związku Radzieckich Pisarzy Ukrainy. Po zajęciu Lwowa przez hitlerowskie Niemcy w 1941 trafił do getta warszawskiego. W 1942 przedostał się na aryjską stronę, gdzie ukrywał się pod przybranym nazwiskiem. Aresztowany na skutek denuncjacji, został wywieziony do obozu zagłady w Treblince, skąd udało mu się jednak wydostać. Zmarł w szpitalu w Opolu Lubelskim.
Wikipedia